کسنگ

عظمت نصیب

ُسفنا سچا کیہ ہویا، میں تے جھلا ہو گیا
جیہڑے دن دا مِلیا ایں توں
ہور میں کلا ہو گیا
اوبڑ پینڈے آکھدا ساں
پینڈے نئیں ہن جاپنے
ِگٹھاں دے نل تھان برہادے
ہن نئیں پینے ماپنے
ہن تھلاں دی بلدی ریتے
پب نئیں پینے چھاپنے
آپنے نال میں گلاں کر کے
آپ نگلا ہو گیا، جیہڑے دن دا مِلیا ایں توں
ہور میں کلا ہو گیا
شانت دِلے نوں دِلبرا وے
ہر پھلی جئی پے گئی
سدھراں دے میرے پشمی چولے
نال چنگیاڑی کھے گئی
صندل دی میری رنگلی ُمرلی
آوی دے وچ ڈھے گئی
تیرے لب تے آ کے میرا
گیت سولا ہو گیا، جیہڑے دن دا مِلیا ایں توں
ہور میں کلا ہو گیا، میں تے آواگون گڑھی وچ
جاپدا اے آ گیا، ِپنجر نوں وی ماس سنے ہی
اژدھا کوئی کھا گیا
چلدے ساہنیں یار توں ِمنوں
شمشان دے اندر لاہ گیا
سواہ میری دا متّھے تیرے، ِتلک ّاولا ہو گیا
جیہڑے دِن دا مِلیا ایں توں
ہور میں کلا ہو گیا