غزل
ڈاکٹر عظمت اللہ عظمت
تن تنبور وجاواں کیویں
رُسیا یار مناواں کیویں
چھاپ تے دل نہیں جڑیا جاندا
سجناں نوں پرچاواں کیویں
جہڑا روپ گواچ گیا اے
اوہنوں موڑ لیاواں کیویں
ہڈ نیں میرے سلھ سیلابے
جیون چلھا تاواں کیویں
سدھراں ڈھیر تے تھوڑ سمے دی
ساہواں نوں ورتاواں کیویں
عظمت دھپاں جتیاں کسراں
رُکھاں کنجیاں چھاواں کیویں
