رُڑھ پُڑ جانے

امرجیت سنگھ سندھو

کچا جوبنے دا پنڈ، اوہنے رڑھ پڑ جانیں
ساوے پتیاں نے پیلے پے کے جھڑ جھڑ جانیں
کنیں دیر چلو روپ دا ایہہ چست کھڈاؤنا،
چابی مکن ’تے اوہنے آپے کھڑ کھڑ جانیں
اوہی چلنا اے نال، جہڑا ونڈیا اے پیار،
پیسہ سوم دا تجوریاں ’چ سڑ سڑ جانیں
ایہہ ہے زندگی دی ریل، دھکہ دیوو نہ کسے نوں،
آپاں ساریاں نے لاگے ہو کے کھڑ کھڑ جانیں
دور وسدے دے مان تے نہ چھیڑیئے گوانڈھی،
اوہدے آؤندے نوں با نے پتاں گھڑ گھڑ جانیں
بھاویں بھین جی سکول وچ آوے جاں نہ آوے،
ساڈے بالکاں نے ساڈے وانگوں پڑھ پُڑ جانیں
بھاویں دنیاں دے وانگوں، گڈی کنیں ’پھل‘ ہووے،
جنھے جانیں، اوہنے اوکھے سوکھے چڑھ چُڑ جانیں