غزل
حکیم ارشد شہزاد
سینے تے ہتھ دھر جانا سی
میریاں زخماں بھر جانا سی
مویاں نال جے مریا جاندا
قسمے رب دی مر جانا سی
میرا وی جے گھر ہوندا تے
میں وی اپنے گھر جانا سی
جے تُوں آن دا وعدا کردوں
ایہ وی کم میں کر جانا سی
اپنیاں اکھیاں نوں میں کڈھ کے
رستے دے وچ دھر جانا سی
جے میرا کوئی اپنا ہوندا
میں کاہدے لئی ہر جانا سی
جس دی درداں نال بھیالی
ارشدؔ اوہدے دَر جانا سی
