غزل
اکرم شیخ
اکھیں رڑکے ریت سفر دی
جد وی یاد ستاوے گھر دی
جے کر اکھ گھڑولی بھردی
کدی نہ پیاس چنھاں وچ تردی
وکھو وکھ نیں اکھ دروازے
اکو صورت خاب نگر دی
رات سرہانے رکھ کے سوں گئی
لوء دیوے دی ٹھردی ٹھردی
کال سمے وچ اکھ دا پانی
لہر جویں اک جیندی مردی
کالی بولی رات دے اندر
اپنے سایوں کندھ وی ڈردی
رُتاں ماری شاخ نمانی
ہن نہیں زخم ہوا دے جردی
کیکن آس سمندر اکرم
کاغذ دی اک بیڑی تردی
