پنجابی یونین ولوں ڈاکٹر مظہر محسن نال شام دا پربندھ

رپورٹ:اعظم توقیر

اپنی دھرتی ہر کسے نوں پیاری ہندی اے،اپنی مٹی نال ہر بندے نوں اک عجیب جہئی محبت ہندی اے،انج تے پورے پنجاب دی مٹی بڑی زرخیز تے سونا اگلن والی اے پر جویں ہر ماں نوں صرف اپنا بال ای ساریاں بالاں تو سوہنا لگدا اے ایویں ای مٹی دی محبت وی اے۔
حافظ آباد حیاتی دے ہر پکھوں اپنی جان پچھان رکھدا اے،جے سورمیاں دی گل چھوئیے تے دُلا بھٹی دا ناواں اگھڑ کے ساہمنے آ کھلوندا اے جہنے اپنی مٹی دی راکھی لئی چنگے ڈاڈھے مغل اکبر اعظم نال ٹکر لئی،دُلا بھٹی اپنی مٹی تے اپنی لوکائی لئی ساری حیاتی لڑدا رہیا،اخیر پھڑے جان مگروں مغلاں اوہنوں پھاہے لا دتا پر اکبر مغل نوں کوئی یاد کرے نہ کرے، دُلا بھٹی نوں کو ئی وی پنجابی بھل نہیں سکدا۔
وکالت دی گل ٹوریے تے حافظ آباد ہن تیکر سبھ توں اگے ای نظر آئوندا اے، جے عابد ساقی،احسن بھون تے اعظم نذیر تارڑوکیلاں دی اگوائی کررہے نیں۔

ضلع حافظ آباد ادبی حوالے نال وی اپنی سوہنی پچھوکڑ رکھدا اے ۔گزرے سمے ایس مٹی کئی انملے شاعر تے ادیب پیدا کیتے ،جہناں ساری دنیا وچ اپنے فن نو ں منوایا ،رئوف شیخ دا گائون’’سانوں نہر والے پُل تے بلا کے تے خورے ماہی کتھے ریہہ گیا‘‘ بھلا کہنوں یاد نہیں تے فیر غلام علی دی آواز وچ رئوف شیخ دی اک غزل ہمیش میرے دل دے نیڑے راہندی اے’’خورے کیوں مینوں شام ویلے سورج وی شرابی لگدا اے۔ایویں تے نہیں لالی مکھڑے تے کوئی رند حسابی لگدا اے۔۔ماضی ول حیاتی ماریے تے کدھرے صحافت وچ وڈا ناواں کھٹن والا سردار دیوان سنگھ مفتوں تے کدھرے موجودہ ویلے صحافت دا استاد عابد تہامی نظر آئوندا اے۔حافظ آباد دا جم پل سردار دیوان سنگھ مفتوں سنتالی دی ونڈ ویلے بھارت ٹر گیا تے اوتھے جا کے ’’ریاست‘‘ناں دا اخبار کڈھیا جہڑا وس ویلے دے وڈے اخباراں وچ شامل سی۔

ماضی دے دوجے شاعراں وچ جیون پرکاش جیون،لالہ دینا ناتھ پاسی حافظ آبادی،ارشد بیابانی،علامہ غلام محمد ذکی سرور کوٹی،میاں جلال،میاں جان محمد قادری،جاوید حیات،سفیر حیدری،علی ارشد راز،دولت رام چوپڑہ سمیت سینکڑیاں ناں سامنے آئوندے نیں جہڑے پنجابی تے اردو زبان دی ترقی لئے کم کردے رہے۔اجوکے دور وچ وی ایس ضلعے وچ وڈا شعر ہو رہیا اے۔اجوکے شاعراں وچ مظہر محسن،حنیف ساقی،محسن جعفری،عارش کاشمیری، شاہ دل شمس،آصف جاوید،شیخ وحید،بشیر دیوانہ، ملک اشرف،عبد الغنی تائب،فاروق بزمی،نور احمد نورسمیت درجناں شاعر نیں جہڑے ادب دی سیوا کررہے نیں۔
نثر تے تحقیق دی گل ہووے تے پنڈی بھٹیاں دا واسی صدارتی ایوارڈ یافتہ پرو فیسر اسد سلیم شیخ کسے تعارف دا متھاج نہیں،ایسے طرحاں تحقیق وچ عزیز علی شیخ دا ناں وی شامل اے۔
موجودہ شاعراں وچ مظہر محسن دا ناں ساریاں توں اگھڑواں اے۔جلال پور بھٹیاں دے واسی مظہر محسن دی پنجابی ادب دی سیوا پاروں چیئرمین پنجابی یونین مدثر اقبال بٹ ہوراں پنجاب ہائوس لہور وچ اوہناں دے ناں شام دا پربندھ کیتا جہدے وچ پورے پنجاب دے منے پرمنے شاعراں رلت کیتی۔تقریب وچ شاعراں نے مظہر محسن دی ادبی سیوا تے رج کے سلاہنا کیتی تے شام دے پربندھ تے مدثر اقبال بٹ تے بندہ ناچیز نوں ودھائیاں دتیاں۔
ایس نویکلی شام دی مجمانی اعظم توقیر نے سوہنے سبھا نبھائی جد کہ مشاعرے دی اگوائی منے پر منے شاعر ڈاکٹر صغیر احمد صغیر نے کیتی۔اچیچیاں پروہنیاں وچ آصفہ مریم (ظفر وال)احسان شمس(تخت ہزارہ) تے اشتیاق حسین اثر(پھولنگر) شامل سن۔
دوجے رلتی شاعراں وچ نوید مغل (سمبڑیال)، یوسف نیر(چنیوٹ)،فلک شیر نوید(چنیوٹ)،عمران نادم(لالیاں)،رائے عابد علی(شیخوپورہ)،تنویر حیدری (بصیر پور)سحر انصاری (لاہور)،فراست بخاری (لاہور)،اعظم منیر(لاہور) ،پروین وفا ہاشمی (لاہور)،بشیر احمد ندیم( سرگودھا)،آسناتھ کنول (لاہور)،غلام شبیر عاصم (مریدکے) ،وحید ناز (لاہور)بشیر کمال،ممتاز راشد لاہوری،عبد گیلانی،احمد علی کیف (بہاولنگر)،جی اے نجم،احمد اقبال بزمی،اکرم ریحان (کنگن پور)،تیمور افغانی (جنڈیالہ شیر خان)،آصف جاوید(حافظ آباد)،اعظم علی اعظم(جھنگ)،آغا علی مزمل( لاہور)مزمل حسین زائر(پھولنگر) شامل سن۔
مشاعرے وچ مظہر محسن دے نکے ہندیاں دے بیلی نثر نگار علی اصغر چودھری توں علاوہ وسیم شہزاد تے صحافی مناظر علی نے اچیچی رلت کیتی، جد کہ شانزے فائق،مقبول محبوب،بابا ثنا اللہ،ملک شعیب اعوان وی رلتی سن۔ تقریب اللہ پاک دے پاک کلام تے نبی پاکؐ دیاں نعتاں نال شروع ہوئی،تلاوت نبیل نظامی کیتی، فیر نبیل نظامی تے خاتون علی لاریب نے نعت سناکے ڈھیر داد وصولی۔

مشاعرہ وچ پڑھے گئے کلام وچوں کجھ ونگیاں حاضر نیں۔۔۔
مٹی توں میں پتھر بنیاں
ویکھن والا منظر بنیاں
ویکھ تاں سہی میں تیری خاطر
کہندا کہندا نوکر بنیاں
صغیر احمد صغیر(صدرمحفل)
٭٭٭
لگدے نہیں ایہ ناویں، ونڈے جاندے نہیں
رُکھاں دے پرچھاویں، ونڈے جاندے نہیں
ماں تے پیو دے رشتے بس اوہ رشتے نیں
جہڑے ریہندے ساویں ونڈے جاندے نہیں
چن بنیاں اے چناں تے دِل وڈا کر
چانن ٹاویں ٹاویں ونڈے جاندے نہیں
مظہر محسن (صاحب شام)
٭٭٭
اکھاں وچوں ساون وسدا ریہندا اے
سینے فیر وی بھانبڑ مچدا ریہندا اے
رُسن والا جد تیکر نہیں رَس جاندا
میرے اندر بلھانچدا ریہندا اے
اعظم توقیر(نقیبِ محفل)
٭٭٭
اوہدی میں جی داری ویکھی
تاں نہیں دنیا داری ویکھی
میں نہیں تکیا عیباں ولوں
میں تے یار دی یاری ویکھی
احسان شمس
٭٭٭
جوگ نیناں دی جون نہیں دیندے
ہوکے،کھل کے رون نہیں دیندے
تیری پریت دے تاج محل نوں
اکھ دے چھپر چون نہیں دیندے
آصفہ مریم
٭٭٭
اوجھڑ راہ نوں کیہ سمجھیں گا
عشق دے پھاہ نوں کیہ سمجھیں گا
تینوں شعر سمجھ نہیں آیا
بلھے شاہؒ نوں کیہ سمجھیں گا
اشتیاق حسین اثر
٭٭٭
کہا نی وچ مرا کردار منّے
میں جسلے مر گیا تے یار منّے
میں جگ تے پیار دی تبلیغ کیتی
کروڑاں لوک سی دو چار منّے
اکرم ریحان
٭٭٭
چانن ورگی توں میں یار ہنیرا ہاں
تیری قسمت ہے جو ہن میں تیرا ہاں
راتاں سانبھ کے رکھیا مینوں تیرے لئی
خواباں وچوں اُگیا خاص سویرا ہاں
احمد علی کیف
٭٭٭
ساری عمر ہنڈائیاں پیڑاں
ہاسیاں ہیٹھ لکائیاں پیڑاں
اپنی تے بس اِک ادھ ہونی
بوہتیاں ہین پرائیاں پیڑاں
نوید مغل
٭٭٭
خلقت میلے کان لیاواں تیرے بوہے تے
یا مڑ گھنگرو بنھ کے آواں تیرے بوہے تے
جتنے توڑی تیری نظر عنایت ہووے ناں
سر دے بھار دھمالاں پاواں تیرے بوہے تے
یوسف نیئر
٭٭٭
سوچ رہیا واں بوہا کھڑکے
سوچ رہیا واں بوہاای کوئی نہیں
تو ں آکھیں تے جگ چھڈ جائیے
گھر دا کیہ اے مسئلہ ای کوئی نہیں
آصف جاوید
٭٭٭
جو میرے انکار تے چپ اے
خورے کیہڑی لار تے چپ اے
خون تے خون اے بولے گا،نا
ہن بھاویں تلوار تے چپ اے
جی اے نجم
٭٭٭
جھوٹھ دا سودا وکدا اے
اچھا خاصا وکدا اے
میتھوں کھنڈ نہ ویچی گئی
ایتھے موہرا وکدا اے
احمد اقبال بزمی
٭٭٭
راتیں اکھ دے پانی نال
ملیاں یاد پرانی نال
چن نوں چڑھدا ڈٹھا اے
راتیں رات دی رانی نال
مزمل حسین زائر
٭٭٭
کرناں دی برسات وکھا کے
چانن دی سوغات وکھا کے
ساڈے ہتھ بندوقاں نہ دے
سانوں قلم دوات وکھا کے
رائے عابد
٭٭٭
سرمد پپن نال کڑیتا ہویا اے
جہڑے دن دا یار کنڈیتا ہویا اے
کیوں نہ بولاں مٹھے بول پنجابی دے
ماں دا جوٹھا پانی پیتا ہویا اے
فلک شیر نوید
٭٭٭
جتھے وسے میرا اے
ایہ وی مان بتیرا اے
تاں جھگیاں ول آئوندا سی
اوہندا قد اچیرا اے
عمران نادم
٭٭٭
دل بجھیا تے چانن ہویا اکھیاں بھلن ہاراں نوں
پھل سمجھ کے لائی رکھیا گل نال تکھے خاراں نوں
غلام شبیر عاصم
٭٭٭
جیون کولوں لمیاں سوچاں
ساتھوں پہلے جمیاں سوچاں
تیری چودھر جاندی رہنی
بدل لئیاں جد کمیاں سوچاں
وحید ناز
٭٭٭
دل دے باغ اجاڑے آپے
اوہدے خط وی پاڑے آپے
شوکراں نال وسیبا کیتا
اندریں پھنیر واڑے آپے
اعظم منیر
٭٭٭
غصے بھرے جثے نیں
چہرے بھسے بھسے نیں
غرضاں حرصاں مارے لوگ
اِک دوجے توں رُسے نیں
فراست بخاری
٭٭٭
محبت دے مریضاں دی اے ایہوای دوا سجناں
بھلا اک وار ہس کے تے ذرا مکھڑا وکھا سجناں
میں ہر دم کردا ریہناں واں خطا اُتے خطا یارا
توں ہر دم کردا ریہناں ایں عطا اُتے عطا سجناں
تیمور افغانی
٭٭٭
میں عورت آں شملے اگے کاہنوں سیس نوا کے رکھاں
اپنے دل دا چور وفا جی بکل وچ لکا کے رکھاں
پروین وفا ہاشمی
٭٭٭
فجرے شام دپہر پنجابی بولن گے
لوکی اٹھے پہر پنجابی بولن گے
پنڈاں دی پردھان پنجابی ہووے گی
وڈے وڈے شہر پنجابی بولن گے
بشیر کمال
٭٭٭
اپنی ماں بولی دے موتی رولاں گے
جنت وچ وی اسیں پنجابی بولاں گے
ممتاز راشد لاہوری
٭٭٭
دل سینے نال ٹکراں مار کے کہندا اے
بندہ نہیں بندیائی ساڑی لوکاں نے
میرے دین دے دعوے دارو دسو ناں
چنگی اے یا کیتی ماڑی لوکاں نے
تنویر حیدری