مِٹی دِیاں مورتاں

ایثار رانا

ہُن دسو میں ذلفی دا کیہ کراں‘ اینا احمق‘ اینا احمق جیویں ساڈی عوام‘ اوہدے سفنے ویکھو تے اوہدی اوقات ویکھو۔ سفنے ایہہ کہ اوہنوں انصاف ملے تے اوقات ایہہ کہ اوہدے کول دو ہزار روپے نہیں۔ انج مزا نہیں آوے گا پہلے اوہدی حماقت تے حماقت دا پس منظر بیک گرائونڈ میوزک دے نال سن لو۔ فیر اسیں بطور قوم رَل کے اوہدے اُتے پھٹکار پاواں گے۔ ایہہ جہڑے اپنے ذلفی میاں نیں اوہناں نے اپنی بیگم دا زیور ویچیا‘ اک ادھ کمیٹی پائی تے کجھ رقم ایڈوانس بنا کے لٹن روڈ لہور دے رکشہ ایجنٹ کولوں رکشہ قطساں اتے لے لیا۔ بس جنھی رفتار نال رکشہ چلدا رہیا اوسے رفتار نال قسطاں اتردیاں رہیاں۔ ایتھوں کہانی وچ ٹرننگ پوائنٹ آیا۔ ہن تسیں اوس احمقانہ مودی نوں بہت انجوائے کرو گے۔ میرے نال رہو یعنی اوہ جہڑا اینکر کہندے نیں “Story with us” کیوں جے فلم وچ ایکشن اے‘ سسپنس اے‘ ایڈونچر اے تے ڈرامہ اے۔ یعنی چوپڑیاں نالے دو دو۔ چنگا تے میرے پیاریو‘ راج دلاریو‘ جمہوریت دے ٹم ٹم کردے تاریو‘ اک دن تاریاں بھری رات وچ اپنے ذلفی صاحب دا رکشہ چوری ہو گیا۔ ذلفی صاحب دی بدقسمتی تے میری وی۔ اسیں دونویں اک دُجے نوں جاندے آں۔اوہنے ٹک کر کے مینوں لوکل کال لا دتی کیوں جے اوہدی نظر وچ ساڈا خاصہ ٹور ٹپہ اے۔ اوہ سمجھیا اسیں اجے اپنی صحافتی ذنبیل وچ ہتھ پاواں گے تے رکشہ اوہدے ہتھ وچ پھڑا دیاں گے۔ میں آکھیا تسیں تھانے جائو تے درخواست دیو۔ آکھن لگا ون فائیو اتے کال کیتی اے اوہ آ رہے نیں گل اگے ودھانے آں۔ تھانے والیاں نے اک کچی درخواست جمہوریت تے تہتر دے آئین دے نتاظر وچ ’’کچیچیاں وَٹدے‘‘ ہوئے قبول کر لیتی۔ اگلے دو دن اوس کہانی وچ مری جئی برفباری دی صورتحال اے جہدے وچ ریسکیو ٹیماں پہنچیاں نہ آسے پاسے مری دے ہوٹل نما انساناں نوں رحم آیا۔ ذلفی تے اوہدے دو بال بھک نال بلبلاندے رہے۔ خیر دو دن مگروں مینوں ذلفی دا فون آیا۔ انکل جی رکشہ مل گیا اے؟ میں پنجاب حکومت وانگوں رنگ بازیاں کردیاں ہویاں آکھیا ہاں اوہ میں تھانے والیاں دا جینا حرام تے کر دتا سی۔ اوہ بولیا انکل رکشہ ایس ویلے داتا دربار چوکی کھڑا اے۔ اوتھے اک اے ایس آئی نیں۔ رانا صاحب اوہ کہندے نیں دو ہزار روپے مٹھائی دے دیو تے رکشا لے جائو۔ میں سوچیا ’’ایہدا مطلب ذلفی صاحب مینوں دو ہزار روپے دی فٹیک پانا چاہ رہے نیں‘‘ میں گل سن کے اینی خموشی اختیار کیتی جنھی مری وچ مردے لوکاں دی فریاد اتے اداریاں نے اختیار کیتی سی۔ ذلفی نے اللہ حافظ آکھ کے فون رکھ دتا۔ انج لگیا جیویں اوہنے آکھیا ہووے ’’انکل جی فیر میں نا ای سمجھاں‘‘ سانوں نیندر آرہی سی لیکن ساڈا ضمیر رانا شمیم صاحب وانگوں تن ورھیاں مگروں جاگن دے بجائے اوسے لمحے سانوں چونڈیاں وَڈن لگیا۔ اسیں الہ دین دے چراغ کرائم رپورٹر یونس باٹھ نوں فون کیتا۔ شکر اے ساڈے رپورٹر یونس باٹھ ’’رپورٹر دی ڈائری‘‘ دے علاوہ وی زندہ سلامت مل جاندے نیں۔ آکھن لگے ڈی ایس پی لوئر مال حافظ عمران محمود ساڈے دوست نیں‘ میں اوہناں نوں آکھنا واں۔ اسیں خوش ہوئے کہ چلو سیاپہ مکیا۔ اگلے دن زلفی صاحب دا فون آیا۔ انکل اوہ داتا دربار چوکی والے تھانیدار رانا صاحب نے میری بڑی بستی کیتی اے تے کہہ رہے نیں توں صحافیاں نوں شکایت لائی اے۔ ’’ہن توں رکشہ لے کے وکھا میں تیریاں لیکاں کڈھاواں گا‘‘۔ قنون دے عظیم مجاہد اے ایس آئی رانا صاحب نے ڈی ایس پی صاحب نوں دسیاکہ سر رکشہ تے ہن عدالت دے ذریعہ ای ملے گا۔ لو جی ہن نواں پنگا پے گیا۔ ذلفی صاحب نے عدالت وچ ثابت کرنا سی کہ رکشہ اوہناں دا اے۔ اوہناں نوں یاد آیا کہ اوہناں نے اپنے رکشہ ڈیلر لال خان زادہ صاحب کولوں کاغذات تے لئے ای نہیں۔ لگدا اے تسیں ایس لمی بلیک اینڈ وائٹ کہانی توں بور ہو گئے۔ چلو ایہنوں شارٹ کٹ مارنے آں جیویں جمہوریت دے مامے چاچے سیاستدان رات دے انھیرے وچ پنڈی دے بوہیاں اتے شارٹ کٹ تلاش کردے نیں۔ اسیں جناب لال خان زادہ صاحب نوں فون کیتا اوہ بولے اجے نماز توں فارغ ہویا واں مینوں موت تے اللہ یاد نیں تسیں بچے نوں بھیجو۔ اپنے ذلفی صاحب اوتھے پہنچے تے لال خان زادہ صاحب نے تسبیح پھیردیاں ہویاں آکھیا بچے 12ہزار روپے لیائو ورنہ رکشہ دا ٹرانسفر لیٹر نہیں ملے گا۔ ہن لال صاحب دے 12ہزار‘ رانا صاحب دے دو ہزار تے وکیل صاحب دے پنج ہزار دا بل تیار ہو گیا۔ ذلفی صاحب نوں بہت چھیتی سی ’’کاہلیاں اگے ٹوئے‘‘۔ اوہناں نے سود اتے پندرہ ہزار روپے چکے‘ کاغذات لیتے‘ تھانہ پہنچے تے پتہ چلیا تھانے توں رکشہ دی بیٹری‘گیس سلنڈر تے اوزاراں دی کٹ غائب ہو چکی اے۔ اوہناں نے فریاد کیتی تے متعلقہ افسر نے قنون دی چھڑی نوں غلط انداز وچ اشارہ کردیاں ہویاں آکھیا کہ ٹر ٹر نہ کر تے نیواں نیواں ہو کے نکل جا‘‘ کِتے تینوں ای اندر نہ کردواں۔ فیر اوہناں نے ’’رانا صاحب‘‘ نوں دو ہزار نذرانہ پیش کیتا تے اوہناں نے عدالت جان توں بچاندیاں ہویاں ڈب کھڑبہ رکشہ حوالے کر دتا۔
وزیراعظم پورٹل‘ وزیراعلیٰ شکایت سیل اتے غیر متزلزل یقین رکھن والے پاکستانیو‘ زلفی نے رانا صاحب نوں مٹھائی دے دتی اے۔ اوہناں نوں رکشہ مل گیا اے۔ اللہ بہتر کرے گا اک ادھ صدی مگروں رکشا دا سامان وی اوہ خرید لین گے۔ جے زندہ رہے تے۔ ایس جمہوریت وچ تحریک انصاف دے نعریاں دی کامیابی‘ ببر شیر بھراواں تے اوہناں دی جمہوریت دی شہزادی‘ غریباں دے بے تاج بادشاہ وَن اینڈ اونلی آصف علی زرداری‘ مذہبی رہنماواں دی نفیس پوشاکاں تے چم چم کردیاں گڈیاں تے ادارے دے مقدس سربراہواں‘ ذمہ داراں دی بقا ایسے وچ اے کہ انج دے کلبلاندے کیڑے دو ہزار لئی ایسے طرحاں ہر طاقتور دے بوہے اتے ذلیل ہُندے رہن۔ ٹھُڈے کھاندے رہن‘ سب توں اخیر وچ پنجاب پلس نوں وی ساڈا سلام۔
دلاں دیاں میلیاں نیں چن جہیاں صورتاں
ایہناں کولوں چنگیاں نے مٹی دیاں مورتاں