سنگل

عبدالرشیدآزاد

مجید نے جدوں اُوہدے نال اپنا مقابلہ کیتا تے اَوہ احساس کمتری دا شکار ہوگیا تے او کھڑتے ضدی بن گیا گل گل تے اُوس نال کھہن لگا۔
اسماء نوں چٹا رنگ بڑا پسند سی، مجید اوہنوں بیوگی دے طعنے دین لگ پیا اسماء نوں خشبو بڑی پسند سی جے اوہ خشبو لالیندی تے مجید اُونہوں رشیدہ دا طعنہ دے کے اُوہدے کردار نوں داغدار کر دیندا۔
اوہ کہندا ! ایہ نہا دھو کے خشبو لاکے کنگھی پٹی کرکے بہہ جاندی ایں کہدا انتظار اے ؟
مجید دا ایہ جملہ بجلی بن کے گردا پر اسماء نے شاید پئیو تے بھرا دِی عزت دِی خاطر چُپ رہن دِی قسم کھالئی سی۔
اک دن تے مجید نے حد کردتی اوہ جدوں کم توںآیا تے اسماء نے محسوس کیتاکہ اُوہدا موڈ چنگا نئیں اے پر اوہ چُپ رہی کھانا لادتا تے لاگے بہہ گئی ۔ سُنیوں ! اَج مینوں امی نال ملا لیائو۔
کی؟ مجید چمک اُٹھیا میں وِی کہواں اَج میرے کول کیویں آبیٹھی اے؟۔
دفع ہوجا۔ ایہ کہہ کے مجید اوہنوں دھروندیاں ہوئیاں اُوہدے میکے لے گیا تے دروازے دے اندر دھکا دے کے واپس چلاگیا۔
ماں نے کجھ کہنا چاہیا پر اسماء نے اللہ دِی رضا سمجھ کے سب قبول کرلیا اُوس داخیال سی کہ اللہ تعالیٰ اُوہدا امتحان لے رہیا اے۔
کجھ مہینیاںبعد اللہ نے اوہنوں چن جیہا پُتر دتا کجھ وقت لئی اوہ ساریاں تکلیفاں بھل گئی قدرت نے اوہنوں ماں دادرجہ دے کے جنت اُوہدے قدماں تھلے دے دتی سی۔
اوہنے بھرا دے ہتھ سنہیا گھلوایا کہ اُولاد دِی خاطر اِی اوہ اوہنوں قبول کر لے کیونکہ اوہ طلاق لینا نئیں چاہندی ۔اُوہ جان دی سی کہ مرد کس طراں دا وِی ہووے معاشرہ اوہنوں عورت دِی ڈھال سمجھدا اے ۔پر طلاق یافتہ عورت کنی وِی نیک سیرت کیوں نہ ہووے معاشرہ اُونہوں عزت دامقام نئیں دیندا۔ مجید نے لاپرواہی نال کہہ دتا کہ جئے اپنی مرضی نال آ جاوے تے میں قبول کر لاںگا پر آپ لین واسطے نئیں آواں گا۔ میکے جاسکدی اے تے سوہرے وِی آ سکدی اے ۔
اسماء نے وقاض دے روپ وِچ اپنے پیر اں وِچ پکے سنگل وَل ویکھیا جے اوہ ایناں سنگلاں نوں توڑ سسٹے تے وقاض نوں صرف ماں دا یا پئیو دا سایہ ملے گا پر اوہ اپنے پتر لئی کوئی کندھ کھڑی نئیں کرنا چاہندی سی ایس لئی چُپ چاپ اِک واری فیر اپنے ارماناں نوں بابل دے ویڑھے وِچ دفن کرکے پیا دے گھر آ گئی ۔
فرق صرف ایناں سی کہ پہلاں اوہ پئیو تے بھرا دے ناموس دِی خاطر قربان ہوئی سی تے ہُن وقاض اُوہدے پیراں دا سنگل بن گیا سی۔
پر پہلاں تے ہن والی اسماء وِچ اک فرق سی ہن وقاض نوں گود وِچ چُک کے اوہ اپنے آپ نوں اُچی تصور کر رہی سی۔٭