نعت شریف

اقبال راحت

جائیے شہر مدینے تے گل بن دی
اکو جذبہ اے پیراں تے ولیاں دے وچ
کھائیے مٹھیاں کھجوراں مدینے دیاں
مٹھا ہونا کیہ مصری دیاں ڈلیاں دے وچ
جھلیا چل مدینے ول منہ کر لے
بھاویں پین چھالے تیریاں تلیاں دے وچ
اکو آرزو راحت دی اے ہن تے
پھراں میں وی مدینے دیاں گلیاں وچ