غزل

جان کاشمیری

اَگ نے لُوں لُوں لائے ڈیرے تاپ وچھوڑا روح تک ساڑے
اُس نوں مبارک اوہدے مربّے ساڈی دولت ہَوکے ہاڑے
ادھ پچدھا بھیس وٹاون شک دی تکڑی تُلدے جاون
اُتّوں ماڑے وِچوں تگڑے، وِچوں تگڑے اُتّوں ماڑے
چَھڑے ہمیشہ وقت کُھنجا کے ایہو کہندے غصہ کھا کے
بختاں والے گھوڑی چڑھدے بختاں والے بن دے لاڑے
دسّن والی گل نئیں کوئی دسّن باہجوں حل نہیں کوئی
جس تو ساری دنیا تاڑے اوہو چُھپ چُھپ سانوں تاڑے
اوہدی مرضی ازلی مرضی اوہدے اَگے کاہدی عرضی
کدرے سانوں ہس ہس جھاڑے کدرے سانوں رو رو جھاڑے
آکھو تُسی تے من لینا واں مینوں نئیں جے شاعر لگدا
کلم کلّا بہہ کے جھلّا لفظاں دے نِت گلمے پھاڑے
اللہ اللہ کرن دا ویلا سر تے سمجھو آن کھلوتا
جان جی سوچو کیہڑی عمرے پے گیے پڑھنے عشق پہاڑے