ابا جی دی وفات تے

قیصر محمود گورائیہ

سر توں اُٹھیا سر دا سایہ، نِکی عیدوں اک دن پہلاں
باپ جہہا میں مان گوایا، نِکی عیدوں اک دن پہلاں
صدمہ بھلن دے لئی مینوں، ساری عمر وی تھوڑی جاپے
ایناں کُو نقصان اُٹھایا، نِکی عیدوں اک دن پہلاں
حرص امید دے نکّے مونہے، لیکھاں نے گُھٹ بُج کے بنھے
بے وسیاں نے گھیرا پایا، نِکی عیدوں اک دن پہلاں
مونہوں کڈھی اک اک گل نوں، پورا کون کرے گا اج توں
والد دی تھڑ بڑا روایا، نِکی عیدوں اک دن پہلاں
خشیاں، کھیڈاں ، کھڑدے ہاسے، کڑمے دکھ دے چُلھے پاکے
چاواں نوں ہتھیں دفنایا، نِکی عیدوں اک دن پہلاں
ویہہ سو ویہہ دے پنجویں مہینے، بائی تاریخ اٹھائییں روضے
جُمے دے دن دکھ قہر مچایا، نِکی عیدوں اک دن پہلاں
نائو محمدشریف گورایہ، اتے غلام حیدر دا جایا
بہشتی روح نوں سی دفنایا، نِکی عیدوں اک دن پہلاں
سدھراں دے کل اتھرو قیصر، یاداں دی پھوہڑی تے نچڑے
دکھاں نے وی سوگ منایا، نِکی عیدوں اک دن پہلاں