غزل
طفیل عامر
کدی پتن چناں والا لنگھ ہندا
کدی ہتھ تیرا ساتھوں منگ ہندا
ایتھے کسے نہ کسے نوں آکھنا کیہ
بندہ اپنیاں کیتیاں توں تنگ ہندا
ہون ہاسے کٹھے’ دکھ درد سانجھے
یاراں بیلیاں دا وی کیہ سنگ ہندا
فیر رہندا نہ اے بندہ جیون جوگا
ایس عشق دا ایہو جیہا ڈنگ ہندا
جاندا دسدا جو کِتے ہوئے نہ اوہ
راہیاں جاندیاں نوں بھج بھج ویکھاں
کدی انج ہووے مل پئیں مینوں
حال تیرا پچھاں’ حج چج ویکھاں
سبھے سوچ دے نیں گھاٹا وادھا ایتھے
ایہہ نہ سوچیا کل نہ میں اج ویکھاں
