غزل
ساحل اعوان
تیرے جھوٹھے لارے تے
بہہ گئے آن کنارے تے
دنیا اسی چھڈ دتی سی
تیرے اک اشارے تے
دل چوں ہائول اٹھدے نیں
اپنا کوئی وی ہارے تے
پھر تے رکنا بن دا اے
جے کوئی واجاں مارے تے
وگدا ہنیر وی جھل لے گا
ہندا مان اے ڈھارے تے
کوئی وی پکا ساتھی نئیں
اگانہہ نوں یار سدھارے تے
ساحل جگ تے اڈرا اے
جے کوئی جندڑی وارے تے
