غزل
عطاء العزیز
واواں والے سپ جے کدھرے شوکن تے ڈر لگدا اے
رکھاں نالوں پتے جھڑ کے ڈگن تے ڈر لگدا اے
چاواں دے نال اپنے ہتھیں آپ بنائے جنہاں نے
اوہناں گھراں نوں آپ اوہ جیکر پھوکن تے ڈر لگدا اے
ملاں ہوری چائیں چائیں کم جو کردے راتاں نوں
ہوراں نوں جد اوسے کم توں ڈکن تے ڈر لگدا اے
جہڑے لوکاں تائیں گونگے سمجھ لیا اے دنیا نے
اوہ نمانے لوک جدوں کجھ بولن تے ڈر لگدا اے
ان ڈٹھے ات سوہنے لوکی میرے شہر وچ آ کے جے
میری گلی چ میرے گھر دا پچھن تے ڈر لگدا اے
