غزل
طفیل عامر
اک جان بچاء‘ گھر جا بیٹھا
اک جیوندیاں کھل لھوا بیٹھا
کیہ دل دی گل سنا بیٹھا
جہڑی گل سی اوہو گوا بیٹھا
توں حد وچ رہنا نہ بھلیں
نہیں رہندا فیر سدا بیٹھا
جو سردا پجدا پا جھولی
اج ڈگدا ڈھیندا آ بیٹھا
کیہ آکھاں اوس سیانے نوں
بھیڈاں وچ اوٹھ رلا بیٹھا
میں کجھ نہ کر سکیا دل دا
نکی جہی گل ودھا بیٹھا
چل دوجیاں لئی تھاں ویکھی کر
توں عامرؔ عمر ہنڈا بیٹھا
