غزل
قیصرمحمودگورایہ
ویکھ لیاے پیار تیرا جا بے وفائے نی
ہسدیاں اکھیاں دے وس رونے پائے نی
توں تے میرا پہلا پہلا آخری پیار سیں
جھوٹھ جہڑا بولے ربّ کرے مر جائے نی
اک واری مُکھ تے وکھا جا مینوں آن کے
تیرے باجھوں دل میرا ڈُب ڈُب جائے نی
کٹھے جین مرن دے وعدے کتھے گئے نیں
اوہبڑاں دی مہندی نال ہتھ توں رنگائے نی
حشر دے وچ کیہ بہانہ فیر کریں گی
رب نوں میں جدوں سارے دکھڑے سنائے نی
ٹُٹ گیا دل اوہدا اکھ وی نہیں سُکدی
قیصرؔ نمانے نوں توں کیہ کیہ روگ لائے نی
