آکھن لوک سیانے

احسان باجوہ

ترے بھس پَین’ چُغل مارے چُغلی’ کاں صبوُن چان’کُتا پاڑھے چھاننی
معنے: بھس: مِٹی٭ چُغل: چُغلی کرن والا
ویروا: ایس اکھان وِچ مت دِتی گئی اے پئی جے کر چُغلی خور بندہ چغلی کردا ہووے اتے کاں گھر وِچوں صابن چُک کے لَے جان اتے کُتا گھر وِچ وڑ کے آٹا چھانن والی چھاننی نُوں پاڑھ دیوے تاں اوس گھر دا ستیاناس ہو جاندا اے۔
ترے چا دِپن بلدی اگّے’پوس دھاڑ تے آوے اگے’لگس دُکھ تاں گھر آ ہگے’ مرد نہ ہووس گھر تاں کھاوے اگے
معنے: دِپن: دِتے جان٭ لگس: لگے سُو
ویروا: ایس اکھان وِچ مت دِتی گئی اے پئی جے کِتے دھاڑ پَے جاوے تاں کوئی اوس دے اگے آ جاوے ‘اتے بندہ بِیمار ہو کے گھر ای ٹٹی کرن لگ پوے اتے مرد گھر نہ ہووے تاں اوس توں اگدوں روٹی کھا لَین والی زنانی’ ایہ تِنے ای کِسے کم دے نہیں ہوندے اتے ایہناں نُوں بلدی اگ وِچ سُٹنا چاہیدا اے۔
ترے سو ڈُبے
معنے: ترے: تَیرے۔
ویروا: ایس اکھان وِچ مت دِتی گئی اے پئی جو بندہ دریا وِچ ترن لئی وڑے گا اوس دے ڈُبن دا خطرہ وی ہو ای سکدا اے۔٭