غزل

آتش کیانی

پیار دے بیج کھلاری رکھاں
دل نوں صدقے واری رکھاں
نفرت دی جڑ کپن دے لئی
لوبھاں دے سر آری رکھاں
اوہدے لئی میں سبھ توں ہٹ کے
سدھر اِک نیاری رکھاں
رُکھاں نوں کر پتّی پتّی
پانی اُتے تاری رکھاں
دل دیاں کندھاں اُتے میں
اِکو نقش اُتاری رکھاں
فکراں دے اِس ملبے اندر
یاداں دی الماری رکھاں
ایتھے کسراں دل میں لاواں
ساہ دی ڈور اُدھاری رکھاں
آس دا زیور گل وچ پا کے
سوچ دا کوجھ نتاری رکھاں
بندے بندے جُون وٹائی
بُوہے جندرے ماری رکھاں
ایس وجودی گنبد اندر
اِکو نام پکاری رکھاں
اُس سوہنے دی رحمت اُتے
کاہدی بے اتباری رکھاں