غزل

کلیم شہزاد

جس دریا وچ بیڑی ٹھیلی ڈب گئے آس کنارے وی
دور خلاواں وچ گواچے اس دے سولھ کنارے وی
کیویں نھیریاں راہواں اُتے ٹر کے منزل بھالیں گا
اک اک کر کے لکدے جاون امبروں رہبر تارے وی
اکلاپا ساہ پی لیندا اے’ بندہ مر کھپ جاندا اے
جیکر اوکڑ پے جائے ٹٹدے گوڑھے سانجھ سہارے وی
اک ویلے تے دارو جان کے زہر وی چکھنا پیندا اے
بندہ ڈیکاں لا کے پی جائے ددھاں دے وچ پارے وی
کاواں ہتھیں سن سن کے پیغام ترے میں اکیا واں
اک دن آن کے آپے سجنا! کر جا آپ نتارے وی
روح دا جثہ زخمی کیتا جگراتے دے تیراں نے
کیہ خبراں سی اوٹھاں والے لا جاندے نیں لارے وی
غم دیاں کالیاں راتاں ایتھے ایناں انھ مچایا اے
ہتھ نوں ہتھ کلیم نہیں دِسدا’ ڈب گئے پیار ستارے وی