غزل

بابانجمی

بھانبڑ بلدے میرے ویڑھے لوکیں نس نس لنگھن
جہڑے اگ بجھان لئی آئے میتھوں پانی منگن
سپاں دا تے ایویں لوکاں ناں بدنام اے کیتا
قدم قدم تے اج دے بندے اک دوجے نوں ڈنگن
نیویں پا کے نہ روواں تے ہور کراں کیہ یارو
سجناں نے منگوائے میتھوں ہنجواں دے دو کنگن
اپنا ڈھول وجا کے سانوں اپنی گل سنائوندے
ساڈے تے قانون دے پہرے ایہہ اچی نہ کھنگن
میرے شہر دیاں جے ہوون اکو جیہاں کندھاں
اک دوجے دے لہو نال لوکی ہتھ کدی نہ رنگن
ریت نوں ایہہ آندی یاراں کتھوں یاری والی
اندر جپھیاں وچ بازاراں ہتھ ملاندے سنگن
گھر چوں نکلیں جے توں بابا سر تے پگ نوں دھر کے
ہو نہیں سکدا گھر دے چنی کلی اُتے ٹنگن