غزل

نصیربلوچ

مینوں پورے دیس دی چنتا اوہنوں خطرہ گھر دا اے
ٹوٹے کر کے جیہڑا شیشہ کندھاں دے وچ بھردا اے
بھکھیاں وانگوں سورج وی سرمایہ دار توں ڈردا اے
جھگیاں نالوں پہلاں چانن محلاں اُتے کردا اے
اُس بندے دی تنہائی دا تینوں کیہ اندازہ اے
آپے گلاں کردا جیہڑا آپ ہنگارے بھردا اے
اوہدے نال نبھانی پے گئی ویلے دی مجبوری اے
گل گل نال وگڑ دا جہڑا گل گل نال سنور دا اے
ہارے نوں ہیرا کہندے نیں ایہ پر گل اے اوہدے لئی
جیہڑا بازی جت سکدا اے‘ سجناں پچھے ہردا اے