کھوہ

خالدحسین تھتھال

بتیاں بجھدیاں بلدیاں رہندیاں
اندر نھیر تے باہر وی نھیرا
جھکھڑ جھلن نھیریاں وگن
دھوڑو دھوڑ پڑانا
اٹی جاون اکھاں تے کن
تاں جے کوئی وی ویکھ نہ سکے
سن نہ سکے، پردے پچھے جو کجھ ہوندا
پر… کاہدا پردا
کس تھیں اوہلا
خالی ماہل گڑے
اولوآڈاں سک مسکے
کتے دی بس تک تک تک تک
توں وی سن تے میں وی سنناں
جد کوئی ساہن اک دوجے ساہن نوں
ڈھول جھمکڑی دے وچ سٹدا
اچی اچی باں باں ہوندی
یا فیر جد ایہناں دیاں لتاں
کھوہ دے اندر لمکن لگدیاں
فیر ایہہ لمیاں لمیاں جیبھاں
کڈھ کے شوکن
یا فیر جد کوئی کھلا کھلوتا
کھوہ دے وچ ڈگ پیندا
تے فیر سنیہاں وٹے رسے
لے کے اپڑ پیندے
تے کنڈھیاں اتے کھلی لوکائی
سکے مونہاں پپڑی جمی
سکھن مسکھنیاں جھولیاں لے کے
انج ای کھڑی اڈیکے