غزل
یونس بھٹی
تیرے جد نزدیک ہویا اے
دل تے فیر ای ٹھیک ہویا اے
روگ سو لگے، بھورے شہر اچ
آ کے جو وسنیک ہویا اے
اینی چھیتی سمجھ نہیں آنی
کم جو ڈھیر بریک ہویا اے
مقتولاں دے سوگ دے اندر
قاتل آن شریک ہویا اے
پینڈا عمراں کھا کے، بھٹی
حالے ایتھوں تیک ہویا اے
