غزل

جان کاشمیری

رُک رُک اَتھرو منگن خیراں اکھاں دے دربار دے اندر
ماواں نوں کیہ خورے دِسدا چڑیاں دی چہکار دے اندر
اَج توں جِت جا، ہار کے سبھ کچھ کیہ مِلسی تکرار دے اندر
من لے گل منٹھار دی من لے رب رہندا منٹھار دے اندر
جنگ کراں تے کِنج کراں مَیں شرم دے پاروں آپ مراں مَیں
سارے بیلی نظری آون دشمن دی للکار دے اندر
بوہے ڈھولے، تالے لا لے، دل نوں بھاویں جگ توں لُکالے
کوئی دردی وڑ جاوے گا درداں دے اِس غار دے اندر
آپس دے وچ مِل کے روحاں ایسراں ماری عشق اُڈاری
بجلی جسراں نظر نہ آوے بجلی والے تار دے اندر
جُسّہ سارا رَت وچ گویا لُوں لُوں رویا فیر کیہ ہویا
پیار مدامی چُنیا جاندا ظلماں دی دیوار دے اندر
مُل پیندا اے بہتا کسے دا مُل پیندا اے تھوڑا کسے دا
چنگی مندی ہر شے وِکدی دنیا دے بازار دے اندر
چار دہاڑے زور وکھا لے تھاں تھاں جا کے ٹَور وکھا لے
سدا نہ تیری مرضی چلنی اِس پاپی سنسار دے اندر