غزل

عمران سلیم

ہر شے پیلی پیلی جاپے سوکے پئی ہریالی اے
دکھاں والا پندھ نہیں مکیا جندڑی مکن والی اے
تیرے شہر چ چل نہیں سکنا میرے سچ دے سکے نے
ایتھے سکہ اوہ چلدا اے جھوٹھ جہدی کٹھیالی اے
نہ میں تیرے خوف دا قیدی نہ توں میرا محسن ایں
تیرے کولوں میں ڈرنا واں تیری خام خیالی اے
پہلے ورگی یاری کتھے غرضاں دے ایس دور دے وچ
ویلے سر جو کم آ جاوے بس اوہ یار مثالی اے
پرھیا دا پردھان سلیمؔ اوہ بنیا ایں رب خیر کرے
جو انصاف نہ اُکا جانے جو احساس توں خالی اے