غزل
گورچرن کوچر
یاد جدوں وی نیں آئوندیاں پیار دِیاں گلاّں
سینے وِچ ٹھنڈ پائون دِلدار دیاں گلاّں
دیکھو دِن دے بُلاوے اُتے روز رات آئوندی
راتاں جان دِیاں قول تے قرار دِیاں گلاّں
سدا اوہناں دے اِشاریاں تے نچدی بہار
پت جھڑ چ جو کردے بہار دِیاں گلاّں
واء دے بُلیاں نوں رہندا اے ہمیشہ بنواس
اوہ نہ کردے کدے وی گھر بار دِیاں گلاّں
میرے کنّاں وِچ پائی جا توں مِٹھے مِٹھے بول
کر پیار دیا گلاّں، اِقرار دِیاں گلاّں
جیہدے گھر وِچ بے روزگار بیٹھے ہون
اوہی کردا ہمیشہ رُزگار دِیاں گلاں
