غزل
عظمت نصیب
بہتی فہم فراست ناں وی خالی پلے رہ جاندے نیں
کر کے سچیاں گلاں وی لوک نگلے رہ جاندے نیں
اوہناں لوکاں کول کیہ جاناں کیس طراں دا جادو اے
سب نوں ِبپتا دے کے تے آپ سکھلے رہ جاندے نیں
میں تے اوہنوں دسیا سی دِل دے پھٹ جو ہندے نیں
اُتوں اُتوں بھر جاندے نیں وچوں اَلے رہ جاندے نیں
ویکھن دے وچ آیا اے نِکیاں نِکیاں گلاں توں
پیار محبت مُک جاندا اے چھاپاں چھلے رہ جاندے نیں
نہ سنے کوئی کیہ کرے نصیبؔ میں تینوں کہندا ساں
تیرے ورگے لوک نیں جیہڑے اوڑک کلے رہ جاندے نیں
