غزل
میاں عاصم بسمل
ساڈے گھر وچ پھیرا پاویں چن سجنا
آجا ویں تے فر نہ جاویں چن سجنا
کتھے دور دراڈے ڈیرے لائے نی
ساڈے دل نوں ہور نہ تاویں چن سجنا
ہن تے رو رو نین وی ساڈے سکے نیں
ساڈے حال تے رحم توں کھاویں چن سجنا
تیرے بن نہ چین دلے نوں آئوندا اے
روگ ہجر دا آن مکاویں چین سجنا
ہن بس تیری یاد سہارے جینے آں
ویکھیں سانوں بھل نہ جاویں چن سجنا
لوکی تیرے ناں دے طعنے دیندے نیں
لوکاں دی ہر گل جھٹلاویں چن سجنا
بسمل ساڈے دل وچ تونہیوں وسنا ایں
بوہتا چر نہ ہن تڑپاویں چن سجنا
