غزل
منصور عزمی
ایویں اِی اپنا آپ گوائی جانا ایں
مجھاں اگے بین وجائی جانا ایں
لِیراں لیِراں ہو کے فیر توں مُڑیا نہیں
سُوراں اگے موتی پائی جانا ایں
ایہہ غافل نہیں اپنی سُرت سنبھالن گے
توں کاہدے لئی ڈَنڈ مچائی جانا ایں
مینوں ایسے گل نے مجرم کر چھڈیا
اُجڑی کاہنوں جھوک وسائی جانا ایں
لوکاں فیر وی منزل تیکر پُجنا نہیں
بھاویں سِدّھا راہ وکھائی جانا ایں
دُشمن تیرا آپے لوکاں بننا ایں
مونہہ تے سبھ دے سچ سُنائی جانا ایں
عزمیؔ چانن کرن لئی گُھپ ہنیراں وچ
اپنے آپ نوں اَگاں لائی جانا ایں
