دھوئیں ورگی لیک

امرجیت سنگھ سندھو

ہر گھر چوں ہے اُٹھدی دھوئیں ورگی لیک
ہر سینے نوں چیردی دل وچ دبی چیک
اخباراں دی اگ چوں، نہ پڑھ ساڈا چت
ساڈے دل دی ویدنا، سن بہہ کے نزدیک
نہ ایہناں بن زندگی، نہ اوہناں بن جین
پانی، بجلی، بھوئیں نے، کر تے ویر شریک
بوہڑاں دی چھاں ہیٹھ ہن، کھیڈو کون اخروٹ
آئے نہ واگی وگ لے، چھاواں کرن اُڈیک
بال وریسے تر گیا، ہن تاں ہوئو جوان
بڈھیاں اکھاں پت دی، اج وی کرن اڈیک
نہ تاں منڈا پرتیا، نہ اخباراں وچ
کوئی مڑنگا اس جیہا، چھپیا اے ہن تیک
کِنے منڈے ساڑ تے، کہہ ’لا وارث لاش
کیہڑے کیہڑے مر مٹے، کون کرو تصدیق
ورھدی اگ چ یاد سی، کیول ورھدی اگ
اگ بجھن تے سڑ مرے، چیتے آؤن ودھیک
اوہ ساڈے پرکاش دنکاش، لبھدے پھرن گے آپ
جہناں چھپنوں روک تی، ساڈی بھوگ تریک