حمد باری تعالیٰ

قیصر محمود گورائیہ

”چپہ چن تے مٹھ کُو تارے” آپ کھلارے کلّے کارے
کھِلرے پُلرے تھائوں تھائیں فیر سوارے کلّے کارے
جِن، انسان، چرند، پرند، فرشتے نالے کُل مخلوقاں
کمے لائے کمّی سارے اٹھے پاہرے کلّے کارے
ہیرے، موتی، لعل، جواہر، چاندی، لوہیا، پِتل نالے
سونے والے پہاڑ گھڑے نیں اُس سنیارے کلّے کارے
رات معراج دی عرش سجا کے، یار نے یار نوں کھول بٹھا کے
یار دا درشن کیتا چا کے پردے سارے کلّے کارے
جیوندے جئیاں نال وسائے بنگلے، کوٹھیاں، محل منارے
کُلیاں، جھگیاں، کڑھاں، بھواہڑے کچے ڈھارے کلّے کارے
سومے، جھرنے، ندیاں، نالے، دریا، نہراں، ویہل، سمندر
پیدا کیتے پانی مِٹھے، لُونے، کھارے کلّے کھارے
کلر، میرے، چھنب، نیائیاں، جنگل، بیلے، تھل بریتے
بھوئیں دے قیصر جوہاں سِر کیتے بٹوارے کلّے کارے