غزل

طارق گوجر

.جسیاں اتے نیل پئے نیں، روحاں اندر کھڈے
مویاں دے دکھ بھلّ جاندے نیں، دھرتی دے دکھ وڈے
دھرم چھڑی نے میرے دیش دی، ہکّ تے لکیر پا کے
سارے وسنیکاں دے جسے، لہو لہو کر چھڈے
اس دنیا وچّ دنے دوپہرے، عجب تماشا ہویا
گھر دے مالک گھر وچّ آ کے، لوکاں گھراں چوں کڈھے
خورے نظر کنھاں دی کھا گئی، ہسدے وسدے گھر نوں
ویہڑے وچّ کھلو کے بھائیاں، بھائیاں دے گل وڈھے
سڑدے بلدے مارو تھل وچّ، خورے کی سی جادو
لوکاں ریت چ گھر پاون لئی، محل منارے چھڈے
طارق سمیں توں باغی ہویا، ایہہ گل جاندا بجھدا
جہڑے ویلے دے نال چلے، اوہو سبھ توں وڈے