غزل
قیصر محمود گورائیہ
گل نوں گل نال تار آئوندی اے
گل ای گلاں نوں مار آئوندی اے
کوئی چارہ وی چل نہ سکدا اے
جسلے لیکھاں دی ہار آئوندی اے
واگ جِبھ دی جے کر دیئے پولی
فِر زمانہ ایہہ چار آئوندی اے
برف جہے لہجے والیاں دی گل
توڑ سینے نوں ٹھار آئوندی اے
گالھ جہڑی کسے نوں کڈھی دی
سنیاے اپنے ای گھاہر آئوندی اے
اک دو قیصر غزل میں گھڑ لیناں
جد خیالاں دی ڈار آئوندی اے
