غزل
مجاہداقبال مجاہد
جے مل جاوے تینوں ویہل کدی میرا آ کے بھار ونڈا ذرا
میں سکھ دی نیندر سوں جاواں توں آ کے مکھ وکھا ذرا
تیرا چھیڑنا کدے جھڑکنا بڑا اوسدے وچ سکون سی
پھر پھڑ کے کن کھچ میرے مینوں رج کے اج ستا ذرا
پھر رت آئی سجناں سون دی پر توں میرے کول نہیں
دے دھکا پانی وچ مینوں پھر پھڑ کے آپ اٹھا ذرا
اج گھپ ہنیری رات اے اتوں بجلی پئی اے کڑکدی
میں کنب گیا ساں خوف نال مینوں بکل وچ لکا ذرا
تیرا گل گل اتے رسنا مینوں یاد اے اج وی سوہنیا
کر منتاں میں مناندا ساں ہن توں وی مینوں منا ذرا
نفرت دی اس سیج تے میری پل وی اکھ نہیں لگدی
مینوں پیار دی سولی چاڑھ کے مٹھی نیند سلا ذرا
اک مدت ہو گئی مجاہداؔ کن ترسے تیری آواز نوں
کدے جان جان سیں آکھدا ہن جانو کہہ بلا ذرا
