غزل

قیصرمحمودگورایہ

دل دا خاص سہارا بن کے رہنے آں
اوہدی اکھ دا تارا بن کے رہنے آں
اسی منکھ دی ونڈ ترنڈ دے قائل نہیں
جس دا بنیے سارا بن کے رہنے آں
کیتی گل دے اُتے پہرہ دیون لئی
جیبھ تے اگ انگیارا بن کے رہنے آں
سخن دی جوہے مار کے بُکل فِکراں دی
سوچاں دا ونجارا بن کے رہنے آں
سانوں اپنا اصل لکان دی عادت نہیں
جو وی ہے واں ظاہرا بن کے رہنے آں
جھوٹھ دی جھوٹی چودھر دے گھُپ نھیرے وچ
قیصرؔ سچ لشکارا بن کے رہنے آں