غزل
احسان باجوہ
تیری چاہت نے جو جذبے وسارے موڑ دے مینوں
ذرا نِردوش اکھیاں دے اشارے موڑ دے مینوں
ترے نیناں دی وستی وچ گھڑی کو وس لواں میں وی
سنگھائو نین محلاں دے نظارے موڑ دے مینوں
کدوں آکھاں توں مینوں دان کر بنگلے تے جاگیراں
مری پہلی محبت دے ہنگھارے موڑ دے مینوں
تیری ہستی چ جیہڑے داغ نیں میری جوانی دے
مری تقدیر دے اوہ خواب سارے موڑ دے مینوں
ایہہ دوری نے میرا جیون سدا آباد رکھنا ایں
توں دریا کول رکھ اپنے کنارے موڑ دے مینوں
تیری جھولی چ جو پائے میں اتھرو نامرادی دے
مری قسمت دے اوہ انمول تارے موڑ دے مینوں
تیرے گھر دی برونہہ اگے بڑا کجھ سوچ کے آیاں
میرے ماضی دے کجھ جذبے کوارے موڑ دے مینوں
مرے پیریں وی بیڑی اے ترے پیریں وی بیڑی اے
سبھے احسانؔ دے ٹُٹے سہارے موڑ دے مینوں
