امرتاپریتم لئی
صوفیہ بیدار
امرت رس وچ وش ہجر دا گھول کے اکھر کھڑدے نیں
ہجرت روگ اولاّ دل کیہ دھرتی امبر ہلدے نیں
واج چناں نوں مارے دھی تے چھلاّں وی کرلاندیاں نیں
بدلاں دے وچ چھیک ہوون تے اتھر کِردے نیں
جوڑا رتا پیریں جُتی تنگ حیاتی والی اے
جوڑے کھول کے روون ہیراں ہاڑے دل دے نیں
حرفاں نال ترپدی رہندی ساں تو روگ حیاتی دے
پانی پنج ہوون تے مٹھی وانگوں ملدے نیں
اٹھ امرتا بول قبر چوں ویلے نوں للکار
سِلی اکھ تے پانی کھارا ویلے دو پئے ملدے نیں
