غزل
قیصرمحمودگورایہ
اکھاں دے وچ پئیاں اکھاں
کم کسے نہ رہیاں اکھاں
عمراں دے دکھ پلّے پیندے
لا کے ویکھیاں کئیاں اکھاں
اکھاں اکھاں وچ گل ہوندی
بڑیاں نیں ایہہ شئیاں اکھاں
اتھراں دے فِر جھانجھے وگنے
اکھوں دور جے گئیاں اکھاں
وِڈن وِڈ کے وخت پواون
اساں تے ازما لئیاں اکھاں
اوہ اکھاں نیں وکھریاں قیصرؔ
ہور نہ اوہناں جئیاں اکھاں
