غزل

ارشاد کھوکھر

حال کچجے بندے نوں وی کنجراں وانگ نچاندے نیں
کم جہڑا نہیں کرنا چاہیدا اوہ وی کم کراندے نیں
ویلے اُتے زور نہ چلے وڈے وڈے بندیاں دا
شیراں نوں وی ویلے اج کل بکریاں نال بٹھاندے نیں
سپ دا ڈنگیا بچ جاندا حالات دا ڈنگیا مشکل اے
دنیا تے پھردے بندے نوں قبراں وچ لے جاندے نیں
رب کسے ویری نوں وی ہن بھکھاں دے وس پاوے نہ
بھکھے بچے روندے ویکھ کے ماپے زہر وی کھاندے نیں
دنیا داری چھڈ کے جہڑے کردے کم بھلائیاں دے
جنت وچ ارشادؔ اوہ لوکی اپنا گھر بناندے نیں