غزل
شکیل امجد صادق
رسیاں رکھ رکھ تھاں ونڈی اے
باپو ٹریا تاں ونڈی اے
میں دھپاں نوں سِر تے چکیا
فر کدھرے جا چھاں ونڈی اے
ماں نے پتر ونڈے نہیں سن
اج پتراں نے ماں ونڈی اے
لیکھاں کیتا رج اچیرا
میں چِڑیاں نو لاں ونڈی اے
لیف، سرہانہ، تکیا ونڈیا
کِلے بدھی گاں ونڈی اے
اوہدی خشی دا نئیں ٹھکانا
اوہنوں اج میں ہاں ونڈی اے
