انملے لفظاں دا شاعر

غلام شبیر عاصم ہوراں دے ہاں زندگی دے ڈھیر چوکھے رنگ بھرویں تے اُکھڑویں انداز نال ملدے نیں

لكهت:شکیل امجد صادق

سُچیاں، سچیاں تے صاف گلاں جدوں دل دے شفاف تے صاف کھانیاں وچوں شیشے دی طراں نکور ہو کے نکلدیاں نیں تے او گلاں انملے شعراں دی صورت اختیار کر لیندیاں نیں۔ فیر ایہہ شعرساری عمر لئی تہاڈا سرناواں تے مکھ مہاندرا اختیار کر لیندے نیں جیکر ایہہ شعر تہاڈی ثقافت، تہاڈے کلچر تے تہاڈے سماج دی پکھ نال نہا لین تے فیر شاعری دے کھیتر وچ نویں نکور شعری بوٹے پونگر پیندے نیں۔ جیکر ایناں بوٹیاں نوں تجربے، مشاہدے تے مطالعے دی اکھ نال ڈٹھا جاوے تے ایہہ شعری پودے تناور درخت دی صورت اختیار کر جاندے نیں تے فیر آون والے ادبی سنگی اپناں وڈیاں وڈیاں شاعراں دی چھاں تھلے چوکھی چھاں ہنڈاندے نیں۔ شعر کہنا ہور گل اے تے شعر نوں تہہ تھلیوں کڈھ کے لیائوناں ہور گل اے۔ شعر نوں تہہ تھلیو کڈھ کے انملے لفظاں وچ پرونا بڑی ریاضت تے محنت دا کم اے ایہہ کم گل غلام شبیر عاصم بڑی آسانی نال کر رہیاتے نبھا رہیا اے۔ غلا م شبیر عاصم ہوراں نال میرا تعلق پندرہ ورہیاں تے محیط اے۔ جدوں میں تے غلام شبیر عاصم روز وار پنجابی اخبار ’’خبراں‘‘ وچ کالم لکھدے ساں۔ غلام شبیر عاصم کالم لکھن تے نال نال اپنی شاعری وی روزنامہ خبراں نوں گھلدے ہوندے سن۔ غلام شبیر عاصم ہوراں دی شاعری نال اخبار دا صفحہ چوکھا سج جاندا سی۔ کسی وجہ نال ضیاء شاہد ہوراں اپنی پنجابی اخبار بند کر دتا یا اوہدی سرکولیشن محدود پیمانے تک کر دتی پر غلام شبیر ہوراں عاصم ہوراں اپنیاں لکھتاں ملک دے دوجے پنجابی رسالیاں نوں گھلنیاں شروع کر دتیاں۔ میں ایہہ گل برملا کہہ سکنا واں کہ غلام شبیر عاصم ہوراں دے شعری سفر پچھے سالاں دی محنت تے ریاضت موجود اے۔

غلام شبیر عاصم ہوراں دے ہاں زندگی دے ڈھیر چوکھے رنگ بھرویں تے اُکھڑویں انداز نال ملدے نیں۔ اوہناں نے زندگی نوں چوکھا نیڑیوں ویکھیا اے۔ غلام شبیر عاصم نے سماج دیاں تلخیاں تے محرومیاں توں تکھی تے ڈوہنگی اکھ نال ویکھیا اے۔ غلام شبیر ایہہ گل جان دا تے بجھ دا اے کہ غربت اوس بلا دا ناں اے جہڑی معاشرے تے سماج نوں کچیا کھا جاندی اے۔ عصری تے شعوری اتبار نال عاصم ہوراں دی نظم سوچ ملاحظہ کرو۔
سچ لکھاں تے
وڈھیاں جاون
میرے ہتھ دیاں نساں
چپ رہواں تے
ڈنگن سوچاں
دل دیاں کیویں دساں
ناانصافی تے دھڑا کٹنا سماج دا دکھ اے جیہڑا ماڑے لوکاں نوں قبراں تیکر پہچا دیندا اے۔ ہر دور تے ہر صدی اندر اے بیماری پائی گئی اے۔ شاعر چونکہ احساس طبیعت دا مالک ہوندا اے تے سچ کہہ کے سولی نوں گل نال لالیندا اے پر لوکائی نال ہوندا ظلم ویکھ تے سہہ نئیں سکدا غلام شبیر عاصم وی اس قبیلے دا ضرور اے جنہاں دھون لہوا لئی پر سچ کہنا نئیں چھڈیا۔ عاصم ہوراںدی نظم وڈے لوکو، ملاحظہ فرمائو:
سر تے اُچے
شملے رکھ کے
وڈیو لوکو
اک دوجے توں
کہڑی گلوں
کانے ہو کے
تے وکھرے ہو کے
جیندے او
غلام شبیر عاصم ہوراں نے نکیاں نکیاں نظماں وچ ڈھیر وڈیاںوڈیاں گلاں کیتیا نیں ۔ پنجابی ستاں لفظاں وچ مطلب دی گل کہہ جانا یا سمجھا جانا سوکھاں کم نئیں پر عاصم ہوراں ایہہ کم ڈھیر سو کھت نال نبھا کے تے اپنے ہم عصراں لئی اوکھت پیدا کر دتی اے۔ عاصم ہوراں دے ایسے فن نے اوہناں نوں شاعری دے اچیچے مقام اُتے پہنچا دتا اے۔ ایس سلسلے وچ عاصم ہوراں دی نظم انسان، ویروا کرو۔
ایہہ انسان تے
پانی دے
اک بلبلے ناں سانواں لگے
مر جائے تے بندہ!
جیوے تے پرچھاواں لگے
غلام شبیر عاصم ہوراں دے ہاں لفظاں دی پرکھ، پڑچول تے لفظاں دا ورتاء سونڑا انداز تے سلیقہ رکھدا اے۔ اوہنا ں دے ہاں سلاست، سادگی تے رچائو دی کیفیت گلاب دی خشبو دے وانگر ملدی اے۔ غلام شبیر عاصم ہوراں دا خاصہ ایہہ وے کہ اوہ لفظاں نوں لفظاں دی افق تے جا کے ویکھدے نیں۔ تے اوہناں نوں لفظ دے ورتاوے وچ کوئی مشکل پیش نہیں آئوندی۔ نظم ’’ ماڑیاں دے دُکھ ‘‘ وچ لفظاں دا رچا کجھ ایس طراں اے۔
دکھاں دے نال
بھریا ویہڑا
ماڑیاں دے دکھ
ونڈے کیہڑا
جیون تنداں، دے وچ نظماں دے نال نال غزلاں وی شامل نیں۔ جیہڑیاں قاری نوں پاسیت چوں کڈھ امید تے رجائیت دے کھلے میدان وچ لے جاندیاں نیں۔ غلام شبیر عاصم دیاں ایہہ غزلاں اپنے لہجے، آہنگ، رنگ تے ڈھنگ دے اعتبار نال اپنی مثال آپ نیں۔ غلام شبیر عاصم دے ادبی لہجے وچ شیرینی تے مٹھاس کُٹ کُٹ کے بھری ہوئی نظری آئوندی اے چند شعر ملاحظہ کرو۔
پیار دی بولی بول کے دساں
پتھر نوں میں گھول کے دساں
الف پکا لیں جے توں عاصم
اگلا ورقہ پھول کے دساں
دیوے وانگوں چانن دیواں
رہتے دے وچ دھر دے مینوں
ہجر دا دکھ شاعر دی گھٹی وچ شامل ہوندا اے تے شاعر ایس دکھ توں گاہے گاہے اپنے شعراں وچ بیان وی کردا اے۔ ہجر انسان دی زندگی دا سرمایہ ہوندا اے تے انسان ایس درد دی لونی مٹھاس نوں تاحیاتی چوسدا نظر آئوندا اے تے کدی کدی ایس دکھ تے درد دی تال تے دھمال پائوندا وی نظر آئوندا اے۔ غلام شبیر عاصم دے ناں وی ہجر دی اک کیفیت نظر آئوندی اے۔
کیہڑا ہجر عذابوں کڈھے
مینوں جھوٹھے خوابوں کڈھے
میں غلام شبیر عاصم ہوراں دے دل کچھویں شعری پراگے دی چھاپت دے دلی مبارک باد دینا واں تے اوہناں نوں شاعری دے صدر دروازے اُتے خوش آمدید کہنا واں تے اوہناں دا ڈھیر سواگت کردا واں۔ دعا گو ہاں کہ اللہ ایہناں دے شعری ذوق نوں سلامت رکھے تے ماں بولی دا کامیاب راکھا بناوے۔