کہے حسین فقیر سائیں دا

لکھت:ڈاكٹر كرامت مغل

تے داج توں مراد اوہ نامہ اعمال جو اوس نوں سوہرے گھر یعنی اگلے جہان کم آون گے۔شاہ حسین ہوریں اپنے کلام وچ علامتاں دا اک جہان وسائی بیٹھے نیں جویں کہ ترنجن،پیکا گھر توں مراد ایہ عارضی دنیا اے جو اخیر مک جانی اے سوہرا گھر علامت اے اگلی دنیا جو مرن توں بعد ہووے گی اصل زندگی اوہو ای اے۔ڈولی توں مراد جنازا اے جو اگلے گھر ول نوں سفر اے جتھے ٹھکانا ہوونا اے۔
جہناں نوں فقر وچ لذت ملدی ہووے اوہ ظاہر داری نوں کویں قبول کر سکدے نیں ایس لئی اوہ ملامتیہ رنگ وٹا لیندے نیں۔شاہ حسین نوں وی جدوں عشق ایس منزل تے لے آیا کہ اوہ دنیا نوں رد کرن لگے تاں اوہناں نے شیخ ابو حمدون دے فرقے دا ملامتی ہوون دا نعرا لا دتا ۔
شاہ حسین ہوراں نوں جیوں قرب الہی دی تڑپ رہندی اے تے ایہی تڑپ اوہناں دے کلام وچ وی تھاں تھاں تے ملدی اے۔عرفان ذات آپ دی شاعری وچ اگھڑواں اے کیوں جے شاہ حسین دا محبوب اللہ تعالی اے۔ ایسے لئی اوہ عارضی شیواں نوں کوئی اہمیت نہیں دیندے نیں۔ شاہ حسین ہوریں جیون نوں اک عارضی شے سمجھدے نیں تے ایس دا پرچارک اوہ اپنے کلام وچ وی وار وار کردے نظر آندے نیں۔
کڑیئے جاندئیے نی،تیرا جوبن کوڑا
پھیر نہ ہوسیا رنگلا چوڑا
وت نہ ہوسیا اہل جوانی
ہس لے کھیڈ لے نال دل دا جانی
عشق حقیقی شاہ حسین ہوراں دا من بھانا موضوع اے اوہ ایسے لئی تاں آکھدے نیں۔
عاشق ہووے تاں عشق کماویں
راہ عشق دا سوئی دا نکا،دھاگا ہوویں تاں جاویں
باہر پاک اندر آلودہ،کہیا توں شیخ کہاویں
کہے حسین جے فارغ تھیویں،خاص مراتبہ پاویں
شاہ حسین نے اپنیاں کافیاں اندر اپنی ساری حیاتی نوں جویں سمو دِتا ہووے۔ اوہ عاجزی تے انکساری دا سبق دیندیاں ہویاں ملامت دے رنگ نوں وی نہیں وساردے نیں:
اسیں بریاں وے لوکا
بریاں کول نہ بہو وے لوکا
تِیراں تے تلواراں کولوں
تِکھیاں نیناں دیاں چھریاں
سجن ساڈے پردیس سدھانے
اسیں ودیاع کر کے مڑیاں
جے توں تخت ہزارے دا سائیں
اسیں سیالاں دیاں کڑیاں
کہے حسین فقیر ربانا
لگیاں مول نہ مڑیاں
شاہ حسین ہوراں نے زندگی دے عارضی پن نوں سبھ توں ودھ موضوع بنایا اے۔ایہ دنیا مِٹ جانی مک جانی اصل زندگی آون والی زندگی اے جو ہمیشا ہمیشا رہنی اے۔جیون بارے اوہ کنے سوہنے انداز نال اپنی کافی وچ لکھدے نیں:(جاری)