کُجھ دل دِیاں گلاں

اپنے محسن ڈاکٹر یوسف نال ملاقات تے 35ورھے پرانیاں مِٹھیاں یاداں

مدثر اقبال بٹ

وزیر آبادمیری جنم بھومی تے لہور میرا عشق اے۔میرا وجود دونواں شہراں دی محبت نال مکمل ہندا اے۔ وزیر آباد وچ میرا بچپن گزریا، جتھےمیں اجیہی پُرجوش زندگی گزاری جیہدے وچ خواہشاں تو ںودھ، خواہشاں نوں تکمیل تیکر لے کے آون دا جذبہ سی۔میں خواب ایس کرکے ویکھدا ساں کہ ایہناں خواباں نوں تعبیر وی کرنا اے۔کسے وی مشکل وچ پریشان نہیں ہونا۔حالات توں کدی وی ہارنا نہیں ،بلکہ اونھاں نال اوہدوں تیکر لڑنا اے جد تیکر اوہ ہار نہ من لین۔مینوں ایہہ جذبہ اپنے ابا جی توں ملیا جنھاں زندگی وچ ہمیشہ عملی رہن دا سبق دِتا۔اونھاں ہمیشہ خیالی دنیا دی نندیا کیتی تے مینوں اونھاں راہواں دا راہی بنن دی تحریک دِتی جیہڑیاں حقیقی کامیابی وَل جاندیاں سن۔میں وزیر آباد تے گجرانوالے دیاں یاداں دے نال نال اک تحریکی سوچ لے کے لہور آیا سی، جیہدا پہلا سبق ہی ماڑے دے نال کھلونا تے ظالم نال زور آزمائی کرنا سی۔ابا جی دی نصیحت تے ایس سوچ نے مینوں کدی وی ڈولن نہیں دتا۔میں جیہدے نال کھلوتا تے فیر اخیر تیکر کھلوتا رہیا۔کدی نتائج دی پروا نہیں کیتی،ہمیشہ اپنے خلوص تے حق اُتے قائم رہن دے تصور نوں رہنما کر کے ٹُریا تے نتیجے رب اُتے چھڈ دِتے۔جنھیں مینوں کدی مایوس نہیں ہون دتا۔میں لہور آیا تے کلا ساں،میرے ابا جی،جنھاں نوں میں عملی زندگی وچ اپنا استاد من دا ساں، اوہ وزیر آباد رہ گئے۔لہور میرے لئی نویں دنیا سی،ایس شہر دی تاثیر ہے کہ جے تسیں ایہنوں اپنا من کے ٹُرو گے تے ایہہ وی تہانوں کدی کلا نہیں چھڈے گا۔تسیں ایس شہر نال جنھی محبت کرو گے، ایہہ ہزاراں گنا ودھ واپس کرے گا۔تے جےتسیں داتا دی ایس نگری نال بغض رکھو گے تے فیر جو مرضی کر لئو ،تہاڈا مقدر لعنتاں ہی رہنیاں نیں۔میں کسے خاص طبقے ول اشارہ نہیں کررہیا ،بلکہ ایہہ تریخی حقیقت اے کہ جنھیں لہور یا پنجاب دا کھا کے ایہدی نندیا کیتی اوس نوں کدی عزت نہیں لبھی،اوہ لعنتاں وصولدا ذلیل ہُندا رہیا۔بہر حال جد میں لہور آیا تے ایتھے مینوں ڈاکٹر محمد یوسف ہوراں دا سہارا ملیاجیہڑے وزیر آباد دے علاقے رسول نگر توں لہور آئے سن۔ڈاکٹر صاحب ای میری ٹھار سن تے وڈے ویر وی،اونھاں سر لکاوا دتا،اَن پانی دا بندوبست کیتا تے سب توں ودھ اوہ حوصلہ دِتا جیہڑامیں اپنے ابا جی کول چھڈ آیا ساں۔
اونھاں میری ہمت گواچن نہیں دِتی،مینوں تھکن نہیں دتا ،تے جے کدی ساہ پھلے وی تے نویں سرے توں انج حوصلہ ودھایا کہ میں فیر تروتازہ ہوکے اونھاں منزلاں وَل ٹر پیا جنھاں دا پینڈا سوکھا نہیں ہُندا۔میں ایہہ کہن وچ کدی وی عار محسوس نہیں کیتا کہ جد روزنامہ پوسٹ مارٹم ناں دی تحریک نما اخبار کڈھن دا فیصلہ کیتا تے اوہدوں میرے دونویں ہتھ خالی سن،اگر ہے سی تے صرف ایہہ حوصلہ تے ہمت کہ میں معاشرےدے ظالم کرداراں دے خلاف لڑنا اے،ضرورتاں اللہ آپے پوریاں کرے گا۔فیر انج ای ہویا،میں لڑدا رہیا تے ضرورتاںاللہ تعالیٰ پوریاں کردا گیا۔ایس دوران ڈاکڑ یوسف صاحب مینوں تحریک دیندے رہے،میرا حوصلہ ودھاوندے رہےتے میں کھلوتا رہیا۔ بہت گھٹ لوک جاندے نیں کہ پوسٹ مارٹم اخبار دا پہلا دفتر وی ڈاکٹر صاحب دا گھر ای سی۔

ظالماں دے خلاف ایہہ تحریک اونھاں دے گھروں شروع ہوئی تے فیر اخیر پوسٹ مارٹم ماڑے دی آواز بن کے ویلے دے فرعوناں لئی خوف دی علامت بن گیا۔۔۔۔۔
ایہہ دا دن میرے لئی ایس کرکے وی اہم اے کہ ایس تحریک نوں آغاز کرن وچ میرا حوصلہ بنن والے میرے ویر،میرے محسن تے میرےیار،ڈاکٹر یوسف صاحب پوسٹ مارٹم تے روزوار بھلیکھا دے دفتر تشریف لیائے۔ایہہ بوٹا اونھاں دا ای لایا ہویا اے۔اونھاں ای ایہدی آبیاری وی کیتی تے اج جے ایہہ میڈیا گروپ اپنے پیراں اُتے کھلوتا اے تے ایہدے وچ وی ڈاکٹر صاحب دا بڑیا ای مُڈھلا کردار اے۔اوہناں دا آئونا،مینوں اک واری فیر 30ورھے پچھے لے گیا تے اوہ سبھے یاداں فیر تازہ ہو گئیاں جیہڑیا ںویلے دی دھند پچھے لُک گئیاں سن۔
ڈاکٹر صاحب تے اونھاں دے صاحبزادے اپنے برخوردار کامران نوں سینے لا کے اِنج محسوس ہو رہیا سی جیویں ،میں اج ای پہلی گڈی اُتے وزیر آبادوں لہور اپڑیا ہاں تے ٹیشنوں سدھا ڈاکٹر صاحب ول پہنچیا ہاں۔اج میں میزبان نہیں ساں،انج ای جیویں ڈاکٹر صاحب دے گھر کدی وی مہمان نہیں ساں۔اج مینوں میری جوانی ملی تے گل لگ کے پرانی یاداں نوں خوب تازہ کردی رہی۔ڈاکٹر صاحب اپنے نال میری اوہ جوانی لے کے آئے سن جیہڑی میں وزیر آبادوں لے کے آیا ساں پر زندگی دی دوڑ ایہنی تیز سی کہ پتا ای نہیں لگا کہ اوہ جوانی کتھے رہ گئی تے میں اونھوں گنوا کے کدوں عمر دے اس حصے وچ آن وڑھیا جیہدوں یاداںوی گل لگدیاں شرماوندیاں نیں۔