سسٹم جواب دے چکیا اے

لكهت:مظہر برلاس

جدوں رات دے ڈھائی تن وجے تنظیم سازی ہوئی سی تے لوکاں نوں سمجھ جانا چاہیدا سی کہ ہن ایہ سسٹم نہیں چل سکے گا پر ساڈے سیاستدان تے کجھ امریکہ وچ ٹیکسی چلان والے دانشور بضد نیں کہ پارلیمانی طرز حکومت ای بہترین اے۔ ایس نظام دے تحت ہون والیاں چوریاں تے ڈکیتیاں تے آئے دن تہاڈے سامنے آئوندیاں رہندیاں نیں۔ ہن ایہناں لوکاں دا حسن سلوک وی تہاڈے سامنے آ گیا اے۔ پچھلے دیہاڑے قومی اسمبلی وچ گالھاں دا مقابلہ ہویا۔ ہلڑبازی‘ بازاری نعرے تے جملہ بازی ہوندی رہی۔ تصویر دا کہڑا رخ وکھایا جاوے؟ ہر پاسے شرمندگی‘ کدھرے بیہودگی تے بے شرمی اے۔ بجٹ بک وچ اللہ تے پیارے رسولؐ ہوراں دا تذکرہ اے۔ اراکین اک دوجے تے کتاباں سٹ رہے سن نہ توہین دا ڈر تے نہ تقدس دا احساس‘ حالیہ لڑائی علی گوہر بلوچ دے گندے نعریاں توں شروع ہوئی۔ کاش اوہ تنظیم سازی ویلے بولدے پر شاید اوہناں نوں سب توں ودھ سیاسی مفاد پیارا ہووے۔ جتھے ذاتی مفاد دی گل آ جاوے اوتھے عزت‘ احترام‘ تقدس‘ اسمائے گرامی‘ حرمت‘ احساس‘ غیرت تے دیانتداری ورگے لفظاں توں ڈر آئوندا اے۔ ایہ سارا سسٹم دی نکامی دی گواہی دے رہیا اے۔ ایہ لوکاں دے نمائندے نیں جو ایوان دے اندر لچے لفنگے منڈیاں وانگوں لڑ رہے نیں۔ اک دوجے نوں گالھاں کڈھ رہے نیں۔ بزرگ سیاستدان شیخ روحیل اصغر نے تے گالھاں نوں پنجابی کلچر دا حصہ قرار دے دتا۔ اجہی اسمبلی بارے کہیا جا سکدا اے جتھے اک پچھلا وزیراعظم کہندا اے کہ میں سپیکر دے منہ تے جتی ماراں گا۔ حکومتی رکن علی نواز اعوان نے جواباً رہی سہی کسر گالھاں کڈھ کے پوری کر دتی اے۔ ویڈیو بنان والیاں نوں وی داد دینی چاہیدی اے جہناں نے علی نواز اعوان دیاں گالھاںتے ریکارڈ کیتیاں پر لڑائی دی ابتدا وچ جو کلام جمہوریت پڑھیا گیا اوہنوں ریکارڈ ای نہیں کیتا حالاں کہ اوہنوں ریکارڈ کرکے خوش گلو دا ایوارڈ جتیا جا سکدا سی۔
پچھلے دیہاڑیاں جو ہویا اوہنوں کسے طرح وی صحت مند روایت نہیں کیہا جا سکدا سگوں عوامی نمائندیاں تے افسوس ای کیتا جا سکدا اے کہ ایہ سب کجھ اوس چھت تھلے ہو رہیا اے جس چھت تے اللہ تعالیٰ دے 99 ناں لکھے ہوئے نیں ایتھے ہون والے اجلاساں دی ابتدا تلاوت قرآن پاک تے نعت رسول کریمؐ توں ہوندی اے ایہ ماحول وی اراکین اسمبلی تے کارگر ثابت نہ ہو سکیا۔ عورتاں دا احترام وی سامنے نہیں رکھیا گیا۔ کتاب لگن نال حکومتی رکن ملیکہ بخاری دی اکھ زخمی ہوگئی۔ حکومتی وزیر زرتاج گل اپنی زخمی ساتھی نوں میڈیا دے سامنے لیا چکیاںنیں۔ سپیکر نے ست اراکین اسمبلی دے داخلے تے پابندی لائی تے اپوزیشن نے منن توں انکار کر دتا الٹا سپیکر خلاف عدم اعتماد دی تحریک لیان دا اعلان کر دتا۔
خواتین و حضرات! ایہ پورا نظام ساڈیاں اکھاں دے سامنے برباد ہویا اے جیویں جیویں دولت سیاست دا حصہ بنی حرام حلال دی تمیز ختم ہو گئی‘ پارٹیاں وچ نظریات ختم ہو گئے‘ عزت و احترام جاندے رہے۔ کجھ ورھیاں توں بار بار لکھ رہیا واں کہ پارلیمانی طرز حکومت نکام ہو چکیا اے کیوں جے ایس نظام دے تحت مافیا دے لوک ایواناں دا حصہ بن جاندے نیںایتھوں کم خراب ہوندا اے ہن تے ایواناں وچ ڈھنگ دی تقریر وی نہیں ہوندی۔ پچھلے اٹھ دس ورھیاں توں اسمبلی اجلاساں وچ نہیں گیا کجھ سیاستدان دوستاں نے کہیا وی پر میرا جواب ایہوندا اے کہ حضور! میں پارلیمنٹ وچ کیہ کرن آواں؟ اوتھے کوئی حاجی سیف اللہ اے‘ کوئی عابدہ حسین‘ اعتزاز احسن یاں حامد ناصر چٹھہ؟ کیہ ایوان وچ نوابزادہ نصراللہ خان‘ مخدوم امین فہیم‘ آفتاب شعبان میرانی‘ مخدوم فیصل صالح حیات یاں مخدوم شہاب الدین اے؟ قومی اسمبلی وچ الٰہی بخش سومرو‘ منظور وٹو‘ غوث علی شاہ‘ ایم حمزہ‘ چوہدری جعفراقبال یاں جاوید ہاشمی اے؟ کیہ ملک معراج خالد‘ جہانگیر بدر یاں حنیف رامے ایوان وچ آ گئے نیں؟ کیہ اوتھے راجہ منوراحمد‘ ڈاکٹر عمران فاروق یاں چوہدری الطاف حسین نیں؟ کیہ چوہدری شجاعت حسین‘ چوہدری نثارعلی خان‘ چوہدری شہبازحسین یاں مخدوم زادہ حسن محمود نیں؟ کیہ قومی اسمبلی وچ بینظیر بھٹو‘ بیگم نسیم ولی یاں ڈاکٹر اشرف عباسی نیں؟ ایسے طرح کجھ ہور ناں گنوانا واں تے فیر میرے سیاستدان دوست چپ کر جاندے نیں۔ ایس چپ تے اوہناں توں ہور پچھنا واںکہ کیہ کسے ایوان وچ بشریٰ رحمن تے اسلم گورداسپوری وچ شعری مقابلہ ہو رہیا اے؟ کیہ کدھرے کوئی تابش الوریٰ یاں افضل احسن رندھاوا اے؟ فیر اوہ چپ رہندے نیں تے میں عرض کرنا واں کہ سسٹم جواب دے چکیا اے ایس ملک وچ جنی چھیتی کوئی ہور سسٹم آ جاوے اوناں ای بہتر اے بھاویں اوہ صدارتی نظام ای کیوں نہ ہووے‘ انج ایس بحث وچ حسن عباس رضا دے کجھ شعر مزہ دین گے کہ:
میں نے کہا وہ پیار کے رشتے نہیں رہے
کہنے لگی کہ تم بھی تو ویسے نہیں رہے
پوچھا کہاں گئے مرے یارانِ خوش خصال
کہنے لگی کہ وہ بھی تمہارے نہیں رہے
اگلا سوال تھا کہ مری نیند کیا ہوئی؟
بولی تمہاری آنکھ میں سپنے نہیں رہے
پوچھا کرو گی کیا جو اگر میں نہیں رہا ؟
بولی یہاں تو تم سے بھی اچھے نہیں رہے
آخر وہ پھٹ پڑی کہ سنو اب مرے سوال
کیا سچ نہیں کہ تم بھی کسی کے نہیں رہے
کہنے لگی تسلیاں کیوں دے رہے ہو تم
کیا اب تمہاری جیب میں وعدے نہیں رہے
بولی کریدتے ہو تم اس ڈھیر کو جہاں
بس راکھ رہ گئی ہے، شرارے نہیں رہے
جن سے اتر کے آتی دبے پائوں تیری یاد
خوابوں میں بھی وہ کاسنی زینے نہیں رہے
میں نے کہا، جو ہو سکے، کرنا ہمیں معاف
تم جیسا چاہتی تھی، ہم ایسے نہیں رہے
اب یہ تری رضا ہے کہ جو چاہے سو کرے
ورنہ کسی کے کیا، کہ ہم اپنے نہیں رہے
(بشکریہ روزنامہ جنگ)