دنیا بھر توں لکھاں مسلماناں دی دعا وچ شرکت لئی رائے ونڈ آمد عالمی تبلیغی اجتماع
حسب سابق اجتماع دے دو سیشن منعقد ہون گے، پہلی نشست 7 نومبر
نوں مکمل ہوگئی، جد کہ دوجی 11 توں 14 نومبر تیکر جاری رہوے گی
مولانا مجیب الرحمن انقلابی
زبان اُتے ذکر الٰہی، اکھاں وچ شب بیداری دے آثار، پیشانیاں اُتے سجدیاں دے نشان، موہڈھیاں اُتے بستر، اک ہتھ وچ ضروری سامان تے دوجے ہتھ وچ تسبیح پھڑے بے شمار قافلے اپنے مخصوص انداز تے ترتیب نال پوری دنیا وچ ملک ملک شہر شہر، نگر نگر تے قریہ قریہ اپنے پیراں نوں دین اسلام دی ترویج و اشاعت لئی اللہ دے رستے وچ بڑی دلسوڑی دے نال گروہ آلود کردے ہوئے امت دے اک اک بندے دے دروازے اُتے دستک دیندے ہوئے نظر آندے نیں۔ ایہناں قافلیاں نوں عرف عام وچ تبلیغی جماعت کہیا جاندا اے۔ 24 گھنٹیاں وچ کوئی انج دا ویلا تے لمحہ نہیں گزردا جس وچ تبلیغی جماعت دے ارکان دی نقل و حرکت پوری دنیا وچ کدھرے نہ کدھرے جاری نہ ہوئے۔ اج پوری دنیا وچ تبلیغی جماعت ایس دعوت و تبلیغ والے کم نوں پوری محنت، اخلاص تے اک نظم دے نال کر رہی اے تے ایس کم دے اثرات و ثمرات توں اج کوئی وی ذی ہوش انسان انکاری نہیں۔
رائے ونڈ وچ منعقد ہون والا عالمی اجتماع جس وچ پوری دنیا توں لکھاں مسلمان شرکت کر رہے نیں حسب سابق ایس وار وی تبلیغی اجتماع دے دو سیشن ہون گے پہلا سیشن 4 نومبر جمعرات دی شام نوں شروع ہویا تے 7 نومبر بروز اتوار ایہہ سیشن اجتماعی دعا دے نال ختم ہویا جد کہ تبلیغی اجتماع دی دوجی نشست 11 نومبر جمعرات دی شام توں 14 نومبر بروز اتوار تیکر جاری رہے گی تے ایس نشست دا اختتام وی اجتماعی دعا دے نال ہوئے گا۔ایس عالمی اجتماع وچ پاکستان سنے پوری دنیا توں لکھاں مسلمان شریک ہون گے تے آخری دن اجتماعی دعا وچ ایہہ تعداد مزید ودھ جاندی اے۔ اج جس تبلیغی جماعت دی سارے عالم وچ صدائے بازگشت اے ایس دے بانی حضرت مولانا محمد الیاس نیں جنہاں دے مجاہداں، ریاضتاں تے روحانیت و اخلاق نال ایس تبلیغی جماعت دی ابتداء ہوئی۔ اوہناں نے جتھے شیخ الہند مولانا محمود الحسن تے دیگر علما کرام توں علم دین حاصل کیتا اوتھے دوجے پاسے اوہناں نے اپنے وقت دے قطب الاقطاب حضرت مولانا رشید احمد گنگوہی دے ہتھ توں بیعت کردے ہوئے تصوف و سلوک دی منزلاں تیزی نال طے کیتیاں۔اک وار اوہناں نے اپنے پیر و مرشد حضرت مولانا رشید احمد نوں عرض کیتا کہ حضرت ذکر کردے ہوئے میرے دل اُتے بوجھ محسوس ہوندا اے حضرت گنگوہی ایہہ سن کے متفکر ہوئے تے فرمایا کہ اک وار حضرت مولانا قاسم نانوتوی نے اپنے مرشد حضرت حاجی امداد اللہ مہاجر مکی نال ایس قسم دی شکایت کیتی سی تے حاجی امداد اللہ نے جواب فرمایا کہ اللہ تعالیٰ تہاڈے کولوں کم لین گے۔
بانی تبلیغی جماعت حضرت مولانا محمد الیاس نے جدوں اپنے گرد و پیش دا جائزہ لیا تے ہر پاسے دین توں دوری عقائد دے ابہام تے اعمال دی گمراہی وچ ڈُبے ہوئے پا کے ایہناں دے دل اُتے چوٹ لگی تے اوہ امت محمدیہ ؐ دی اصلاح دے سلسلے وچ متفکر و پریشان وکھائی دین لگے۔ اوہناں نے محسوس کیتا کہ عام دینداری جو پہلے موجود سی ہن ایہہ مسلماناں وچ اک خاص تعداد وچ رہ گئی سی۔ پہلے جیہڑے خاندان تے قصبات و علاقے تے شہر ’’رشدہ ہدایت ‘‘ دے مراکز سمجھے جاندے سن ایہناں وچ وی ایس قدر تیزی دے نال انحطاط و زوال ہویا کہ ہن ایہناں دی مرکزیت ختم ہوندی جا رہی سی۔ ایس لئی آپ ایہہ چاہندے سن کہ عوام الناس وچ فیر توں دینداری پیدا ہوئے۔ خواص دی طرح عوام وچ وی دین دی تڑپ تے طلب پیدا ہوئے۔ ایہناں وچ دین سکھن سکھان دا شوق و جذبہ پیدا ہوئے جنہوں اوہ اپنی زندگی وچ شامل کر لین۔ ایہہ سب کجھ صرف مدارس و مکاتب تے خانقاہی نظام نال ممکن نہیں سی۔ایس لئی مولانا الیاس کاندھلوی ضروری سمجھدے سن کہ ایس دعوت و تبلیغ دے ذریعے اک اک بوہے اُتے جا کے اخلاص دے نال منت و سماجت تے خوشامد کر کے ایہناں وچ دین دے احیاء دی طلب پیدا کیتی جائے کہ اوہ اپنے گھراں تے ماحول توں نکل کے تھوڑا جہیا ویلا علمی و دینی ماحول وچ لنگھان تاکہ ایہناں دے دل وچ وی سچی لگن تے دین سکھن دی تڑپ پیدا ہوئے۔حضرت مولانا محمد الیاس دی دین لئی تڑپ و بے چینی تے بے قراری رکھن وچ نہیں آندی سی، مسلماناں دی دین توں دوری انتہائی غمگین و پریشان تے ایس فکر وچ ڈبے رہندے سن۔ کدی دین دے ایس درد تے فکر وچ بستر اُتے کروٹاں بدلدے تے جدوں بے چینی ودھدی تے راتاں نوں فکر نال اٹھ کے ٹہلن لگدے۔ آپ دی ایس حالت دا صرف آپ دی اہلیہ محترمہ ای نہیں بلکہ آپ دے سوز و درد دا اندازہ ہر اوہ بندا آسانی دے نال لا سکدا سی جیہڑا آپ دے نال اٹھ دا بیٹھ دا تے گلاں سن دا سی۔ جدوں اک جانن والے نے خط دے ذریعے آپ توں خیریت دریافت کیتی تے آپ نے سوز و درد وچ ڈُبے ہوئے قلم دے نال جواب دیندے ہوئے تحریر فرمایا کہ طبیعت وچ سوائے تبلیغی درد دے تے خیریت اے۔ تے فیر مولانا محمد الیاس آپ سراپا دعوت بن کے دعوت و تبلیغ والے ایس کم نوں لے کے بڑی دلسوزی دے نال دیوانہ وار ہو کے تبلیغی گشت کیتے تے جدوں لوکاں نے آپ دی حسب خواہش آپ دی اواز اُتے لبیک نہ کہیا تے آپ بے چین و بے قرار ہو کے راتاں نوں خدا دے حضور روندے گڑ گڑاندے تے پوری امت دی اصلاح لئی دعا کردے تے فیر اپنی ہمت و طاقت، مال و دولت سب کجھ ایس تبلیغی کم اُتے لا دتا۔ ایس دوران اپنے رفقاء تے ساتھیاں نوں اک خط وچ آپ تحریر فرماندے نیں کہ تسیں غور کرو دنیا ئے فانی وچ کم لئی تے گھر دے سارے بندے ہون تے ایس دعوت و تبلیغ دے کم لئی صرف اک بندے نوں کہیا جائے تے ایس اُتے وی تبادلہ نہ ہوئے تے آخرت نوں دنیا توں گھٹایا یا نہیں گھٹایا۔ حضرت مولانا محمد الیاس کاندھلوی اپنے اک مکتوب وچ تحریر فرماندے نیں کہ ، میں اپنی قوت و ہمت نوں تہاڈے اُتے خرچ کر چکیا، میرے کول ایس توں علاوہ کوئی پونجی نہیں کہ تہاڈے لوکاں اُتے قربان کر دیواں ، تے فیر دنیا نے ویکھیا کہ ایہناں حضرات نے اپنے جان و مال تے زندگیاں نوں ایس کم اُتے قربان کر دتا۔ تے فیر اک اک گھر توں اک ای ویلے وچ کئی کئی بندے دین دے کم لئی باہر نکلن لگے۔ ہن اوہ مولانا الیاس دی محنت اے ایس دعوت و تبلیغ دی فکر لے کے ملک ملک، شہر شہر دین دی خاطر پھرن لگے۔
مولانا الیاس نے ایس دعوت و تبلیغ والے کم دے طریقہ کار تے چھ اصولاں دے علاوہ کجھ مطالبے تے دینی تقاضے وی رکھے نیں جس دے تحت ایس دعوت و تبلیغ والے کم دی محنت و ترتیب تے مشورہ لئی روزانہ گھٹو گھٹ دو توں تن گھنٹے وقت دینا، ذکر و افکار تے اعمال دی پابندی کرنا ، اک مسجد وچ تے اک گھر وچ، ہفتے وچ دو گشت کرنا جس دے تحت کجھ ویلا کڈ کے اپنے ماحول وچ ضروریات دین دی تبلیغ لئی باقاعدہ جماعت بنا کے اک امیر تے اک نظام دی ماتحتی وچ اپنی تھاں تے قرب و جوار وچ تبلیغی گشت کرنا، ہر مہینے وچ تن دن ایس دعوت و تبلیغ والے کم وچ لاندے ہوئے اپنے شہر یا قرب و جوار دے علاقے وچ گشت و اجتماع کردے ہوئے دوجیاں نوں وی ایس دعوت و تبلیغ والے کم اُتے نکلن لئی آمادہ تے تیار کرنا، سال وچ اک چلہ، یعنی 40 دن اللہ دے رستے وچ دعوت و تبلیغ لئی لانا، تے فیر چار مہینے، (تن چلے) اللہ دے رستے وچ نکل کے لاندے ہوئے دین تے ایس دعوت و تبلیغ والے کم نوں سکھے تے فیر ساری زندگی ایسے کم وچ صرف کرنا اے۔ بقول حضرت مولانا محمد عمر پالن پوری، ایس دعوت و تبلیغ والے کم نوں کردے کردے مرنا تے مردے مردے کرنا اے۔
مولانا محمد الیاس نے ایس دعوتی سفر تے نقل و حرکت دے دناں دا اک مکمل نظام تے اوقات مرتب کیتا جس دے تحت ایہہ تبلیغی جماعتاں اپنا ویلا گزاردیاں نیں۔ اک ویلے وچ گشت، اک ویلے وچ اجتماع، اک ویلے وچ تعلیم، ایک ویلے وچ حوائج ضروری دا پورا کرنا تے فیر ایہناں سارے کماں دی ترتیب و تنظیم۔ گویا ایہہ تبلیغی جماعت اک چلدی پھردی خانقاہ، متحرک دینی مدرسہ، اخلاقی و دینی تربیت گاہ بن جاندی اے۔ مولانا الیاس فرماندے نیں کہ ساڈے طریقہ کار وچ دین دے واسطہ جماعتاں دی شکل وچ گھراں توں دور نکلن نوں بوہت زیادہ اہمیت حاصل اے، ایس طرح بندا اپنے جامد ماحول توں نکل کے نویں صالح و دینی ماحول وچ آ جاندا اے۔ ایس آزمائش و برداشت وچ اللہ تعالیٰ دی رحمت خاص طور تے متوجہ ہوندی اے۔
رائے ونڈ دے ایس عالمی تبلیغی اجتماع وچ لکھاں بندیاں دی شرکت دے باوجود ایتھے کوئی جھگڑا، فساد، ہنگامہ، گالم گلوچ نظر نہیں آئے گا بلکہ ہر بندا اخلاص و للہیت دا پیکر تے عاجزی و انکساری دا مجسم نظر آئے گا۔ تبلیغی اجتماع وچ ملکی، سرحدی، صوبائی، امتیازات، قومی لسانی تعصبات تے گروہ بندیاں سب ایتھے خاک وچ مل جاندے نیں ایتھے سب بحیثیت مسلمان ، امیر و غریب، حاکم و محکوم، پنجابی و پٹھان، بلوچی و سندھی، گورا ہوئے یا کالا، عربی ہوئے یا عجمی، رنگ و نسل دے اختلافات توں بے نیاز ہو کے اللہ تعالیٰ دے حضور گڑ گڑاندے تے سجدہ ریز ہو کے پوری دنیا دے مسلماناں دی اصلاح امت دے اک اک بندے نوں جنت ول لے جان، غلبہ اسلام، خلافت، راشدہ دے مقدس نظام دے عملی نفاذ، کشمیر و عراق، شام ، افغانستان و فلسطین، برما و یمن سنے دیگر ملکاں دے مظلوم مسلماناں دی آزادی و کامیابی، حرمین شریفین دے تحفظ، وطن عزیز دی سالمیت و استحکام، دین لئی محنت کرن دی دعا تے اپنے گناہواں توں توبہ کردے ہوئے نظر آن گے۔
