بس حسد نہ کرو

شکیل امجد صادق

اک بڈھا بندہ شیشے دے بھانڈیاں دا وڈا ٹوکرا سر تے چک کے شہر ویچن لئی جا رہیا سی۔ چلدے چلدے اوہنوں ہلکی جہی ٹھوکر لگی تے اک شیشے دا گلاس ٹوکرے چوں تلک کے تھلے ڈگ کے ٹُٹ گیا۔ بڈھا بندہ اپنی اوسے رفتار نال چلدا رہیا جیویں کجھ ہویا ای نہیں۔ پچھے چلن والے اک ہور راہی نے ویکھیا تے نس کے بڈھے دے کول گیا تے کہیا:
’’بابا جی! تہانوں شاید پتہ نہیں لگا‘ پچھے تہاڈا اک برتن ٹوکرے چوں ڈگ کے ٹُٹ گیا اے‘‘۔
بڈھا اپنی رفتار گھٹ کیتے بناں بولیا:
’’پُتر مینوں پتہ اے‘‘۔
راہی حیران ہو کے بولیا:
’’بابا جی! تہانوں پتہ اے تے رُکے کیوں نہیں‘‘۔
بڈھا: ’’پُتر جہڑی چیز ڈگ کے ٹٹ گئی اوہدے لئی ہن رکنا بیکار اے بالفرض میں جے رک جاندا ٹوکرا زمین تے رکھدا‘ اوس ٹُٹی چیز نوں جہڑی ہن جڑ نہیں سکدی چک کے ویکھدا‘ افسوس کردا‘ فیر ٹوکرا چک کے سر تے رکھدا تے میں اپنا ٹائم وی خراب کردا‘ ٹوکرا رکھن تے چکن وچ کوئی ہور نقصان وی کر لیندا تے شہر وچ جو کاروبار کرنا سی افسوس تے تاسف پاروں اوہ وی خراب کردا۔ بیٹا میں ٹُٹے گلاس نوں اوتھے چھڈ کے اپنا بہت کجھ بچا لیا اے۔
ساڈی زندگی وچ کجھ پریشانیاں‘ غلط فہمیاں‘ نقصان تے مصیبتاں بالکل اوسے ٹُٹے گلاس وانگوں ہوندیاں نیں کہ جہناں نوں سانوں بھل جانا چاہیدا اے چھڈ کے اگے ودھ جانا چاہیدا اے کیوں؟ کیوں جے ایہ اوہ بھار ہوندے نیں جو تہاڈی رفتار گھٹ کر دیندے نیں۔ تہاڈی مشقت ودھا دیندے نیں تہاڈے لئی نویاں مصیبتاں تے پریشانیاں گھیر لیاندے نیں تہاڈے توں مسکراہٹ کھوہ لیندے نیں۔ اگے ودھن دا حوصلہ تے چاہت ختم کر لیندے نیں۔ ایسے لئی اپنیاں پریشانیاں‘ مصیبتاں تے نقصان نوں بھُلنا سکھو تے اگے ودھ جائو۔ کجھ لوک اپنی تعلیم 22ورھے دی عمر وچ مکمل کر لیندے نیں۔ پر اوہناں نوں پنج پنج ورھے تک کوئی چنگی نوکری نہیں ملدی۔ کجھ لوک 25 ورھے دی عمر وچ کسے کمپنی دے سی ای او بن جاندے نیں تے پنجاہ ورھے دی عمر وچ سانوںپتہ لگدا اے اوہناں دا انتقال ہو گیا اے جد کہ کجھ لوک پنجاہ ورھے دی عمر وچ سی ای او بن دے نیں تے نوے ورھے تک جیوندے رہندے نیں۔ بہترین روزگار ہون دے باوجود کجھ لوک اجے تک غیرشادی شدہ نیں تے کجھ لوک بناں روزگار دے وی ویاہ کر چکے نیں تے روزگار والیاں توں زیادہ خوش نیں۔ اوباما 55 ورھے دی عمر وچ ریٹائر ہو گیا جد کہ ٹرمپ ستر ورھے دی عمر وچ شروعات کردا اے کجھ لیجنڈ امتحان وچ فیل ہون تے وی مسکرا دیندے نیں تے کجھ لوک اک نمبر گھٹ آن تے وی رو دیندے نیں۔ کسے نوں بناں کوشش دے وی بہت کجھ مل گیا تے کجھ ساری حیاتی بس اڈیاں ای رگڑدے رہے۔ ایس دنیا وچ ہر بندہ اپنی ٹائم زون دی بنیاد تے کم کر رہیا اے۔ ظاہری طور تے سانوں انج لگدا اے کجھ لوک ساڈے توں بہت اگے نکل چکے نیں تے شاید انج وی لگدا ہووے کجھ ساڈے توں اجے تک پچھے نیں پر ہر بندہ اپنی اپنی تھاں ٹھیک اے اپنے اپنے وقت دے مطابق۔ اوہناں توں حسد نہ کرو اپنے اپنے ٹائم زون وچ رہوو۔ انتظار کرو تے اطمینان رکھو نہ ای تہانوں دیر ہوئی اے تے نہ ای جلدی۔ اللہ رب العزت جو کائنات دا سب توں عظیم الشان اے اوہنے سانوں ساریاں نوں اپنے حساب نال ڈیزائن کیتا اے اوہ جان دا اے کون کناں بھار چک سکدا اے۔ کنہوں کس ویلے کیہ دینا اے اپنے آپ نوں رب دی رضا دے نال بنھ دیو تے یقین رکھو کہ اللہ ولوں اسمان توں ساڈے لئی جو فیصلہ اتاریا جا رہیا اے اوہو بہترین اے۔ ہر حال وچ خوش رہوو سلامت رہوو۔ خوشیاں تے آسانیاں تقسیم کرن دی بھرویں کوشش کرو۔ غریباں دا خیال رکھو۔ اوہناں دیاں ضرورتاں دا خیال رکھو۔ اوہناں نال ادب نال پیش آئو۔ اخلاقی اقدار نوں پروان چڑھائو۔ یاد رکھو زندگی بڑی گھٹ اے تے ایہ اللہ دی امانت اے تے تہاڈے توں ایہ امانت کسے لمحے وی واپس لئی جا سکدی اے۔ بقول جدید کلاسیکل لہجے دے پرشکوہ شاعر رضاء اللہ حیدر
لمحوں کی ملاقات گِلے سال کے رکھنا
اچھا نہیں ماتھے پہ شکن ڈال کے رکھنا
نازک ہیں، سبک سہل ہیں جذبات ہمارے
یہ آئینہ خانے ذرا سنبھال کے رکھنا
نظروں میں اگرچہ رہے افلاک کی رفعت
اندیشے مگر ذہن میں پاتال کے رکھنا
درویش کی نظریں ہیں پرے سرحدِ ادراک
آنکھوں میں بظاہر مسئلے حال کے رکھنا
توحید بھی ہو، عشق بھی ہو، اثاثہ
سر قدموں میں اصحاب کے اور آل کے رکھنا
اس شوخ کی یادوں میں رضا زندگی کرنا
یوں درد کو بہلانا کبھی ٹال کے رکھنا