جنگ نامہ حضرت امام حسین

ونکی لئی شعر ویکھو:
لکھ پروانہ بھیجدے عتبہ تے مروان
ہے جتنی امت رسول دی سبھے کرن سلام
پھیر مدینے لکھدا اوہ یزید پلیت
بیعت منائو حسین توں یا مڑ کرو شہید
اوہ اصحاب رسول دا بندہ ہے سی نیک
لکھیا اس لعین دا شاہ دے کیتا پیش
بایہناں بنھ کے آکھدا میری منو اک صلاح
ہُن چھوڑ مدینہ شاہ جی توں مکے ٹر جا
چھوڑ مدینہ ٹر گیا دین دنیا دا شاہ
کجھ اصحاب رسول دے لے گیا نال ہمراہ
مکہ جے ہے دین دی بندے مسلمان
اگے امام حسین دے نیئوں نیئوں کرن سلام
اوہ کرن زیارت آوندے مکے دے سردار
اوہ چُمن قدم امام دے سبھے وار و وار
ملکی خبراں ہو گیّاں ہے دیوائی زہر یزید
پچھے شاہ حسین دے مندی رکھدا نیت
جتھے ایہناں شعراں وچ فقیر میاں رحمت نے امام حسین دی مدینے توں تیاری دا منظر پیش کیتا اے ۔وطن نوں چھوڑنا سوکھا نہیں ہوندا۔ وطن نال محبت انسانی فطری عمل اے۔ کوئی جی وی ایہ نہیں چاہندا کہ اوہ ہسدے وسدے ٹبر نال اچن چیتی اپنے خاندان نوں نال رلا کے چپ کر کے اپنا وطن دیگر ویلے چھوڑ دیوے۔ ایہ ویلا بڑا اوکھا ہوندا اے۔ جدوں کوئی اپنے ماں پیو دیاں قبراں چھوڑ کے پردیس نوں ٹردا پیا ہوئے۔ ایہ اس نوں ای پتا ہوندا جہڑا وطن چھوڑیندا پیا ہووے۔ اس توں وکھ ایہناں شعراں وچ زبان تے بیان، وطن نال محبت اتے فنی مہارتاں وی ویکھیاں جا سکدیاں نیں۔
رجز
میدان جنگ وچ جداں کوئی جوان جاندا اے تاں حملہ کرن توںپہلاں اوہ رجز پڑھدا اے۔ جس وچ اوہ اپنا تعارف تے خاندانی پس منظر نوں بیان کردا اے تے اپنے خاندان دی بہادری تے شجاعت دسدا اے۔ جنگ نامہ وچ رجز پڑھنا اک خاص اہمیت دا حامل اے ۔ اس حوالے نال میاں رحمت دے لکھے جنگ نامے وچ لکھے ایہ شعر ویکھو۔
ونکی لئی کلام:
منہ نہ موڑاں عشق توں ہرگز کسے اصول
نانا میرا مصطفیۖ میری ماں بتول
میں کیتا تیرا منساں ہرگز نہیں عدول
سولی اتے چڑھنا مینوں ہے قبول
ایہناں شعراں وچ امام حسین اپنے رب نال عشق دی گل کردے ہوئے اپنے ویری نوں آکھدن ۔ میں کسے طراں وی پچھاں نہیں ہٹنا۔ میرا نانا حضرت محمد مصطفیۖ تے میری ماں بتول اے۔ مینوں کسے فاسق تے فاجر دی بیعت قبول نہیں۔ مینوں نیزے دی نوک تے چڑنا قبول اے۔ ایتھے جذبہ شہادت وی ملدا اے ، امام حسین نے میدان جنگ وچ اپنا شجرہ نسب وی دسیا اے تے بیعت توں وی انکار کیتا اے۔
گھوڑیاں دا ذکر
جنگ نامیاں وچ گھوڑیاں نوں خاص اہمیت حاصل اے۔ جنگ نامے دا ایہ ہک اپنا انگ اے جس وچ گھوڑیاں داذکر کر کے جنگ نامیاں دی خوبصورتی وچ وادھا کیتا ویندا اے۔ فقیر میاں رحمت نے وی اس انگ نوں اپنے جنگ نامے وچ خوبصورت رنگ وچ ورتیا اے۔ ایہناں دے لکھے جنگ نامے وچ گھوڑے دا امام حسین نال مکالمہ ویکھو۔
گھوڑے دا امام حسین نال مکالمہ
سوال گھوڑا
دُل دُل امام حسین نوں کر عرض سنائی
مینوں وچ میدان دے ہار کدی نہ آئی
چڑھ بہو میری پٹھ تے توں نال صفائی
وچ مکے پہنچاواں تدھ نوں کر لمبی دھائی
(جاری اے)