تینوں نئیں تے کنہوں آکھاں

شاہد حسین

چند تے جو جو بیتی مائے
تینوں نئیں تے کنہوں آکھاں
اکھاں کِنے نیر بہائے
تینوں نئیں تے کنہوں آکھاں
رہواں چُپ تے رہن نئیں دیندے
کجھ بولاں تے کہن نئیں دیندے
لوکاں دی اے ریت نرالی
سہواں غم تے سہن نئیں دیندے
سینے جو جو سُول سمائے
تینوں نئیں تے کنہوں آکھاں
روواں میں تے ہسدے جاون
اس تتڑی تے ترس نہ کھاون
طعنے، مہنے دشناماں دے
وَس وی پا کے باز نہ آون
جگ تے جو غم پلّے پائے
تینوں نئیں تے کنہوں آکھاں