غزل

منورشکیل

سینا تان کھلوتا ہویا ویکھ انا دے اگے
دیوا بال کے رکھیا سی جو تیز ہوا دے اگے
لکھاں ایہدے ترلے کیتے پیریں ہتھ وی لائے
کوئی وی ترلا پیش گیا نہ ایس قضاء دے اگے
توں کربل توں ہو کے آیا تینوں خبر ایہ ہونی
تیریاں دس وفاواں کیہ نیں اوس وفا دے اگے
کوئی وی مسئلا اڑدا نہیں نہ کوئی اے مشکل رہندی
جد وی ہتھ اٹھاوندا واں میں فیر دعا دے اگے
میں شکیلؔ حیاتی اندر ایہو اکو چاہناں
میرا سر بس اچا ہووے وقت حیاء دے اگے