غزل

گورچرن کوچر

جد اوہدی اکھ دے اِشارے ہون گے
میری جھولی وِچ سِتارے ہون گے
اوہی بندے جان گے سُرگاں نوں جو
عِشق وِچ بِرہا دے مارے ہون گے
ایویں ہی مریا نہیں فنکار اوہ
دوستاں نے پُھل مارے ہون گے
میں ندی بن کے تُراں گی، جد کدی
نال میرے دو کِنارے ہون گے
جان لگیاں دھرت توں پلّے میرے
تیرے دِتے ہنجو کھارے ہون گے
اوہ وی قاتل جِس نے ہتھیں اپنی
اپنے ارمان مارے ہون گے
جے نظر ’کوچر‘ ہوئو ویکھن لئی
تاں ہی دھرتی تے نظارے ہون گے